คือเธอรริสา

การที่รับคำชวนมาเยือนที่บ้านเพื่อนมิตรภาพที่ดีมันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับคนต่างถิ่นแบบเขา
“หวัดดีเจ้าปี้ๆอ้ายๆกู่คนเจ้า” รสารู้ว่าพี่สาวของเธอหนูอิงได้มาเรียนที่ม. X ที่เชียงใหม่เธอเลยตั้งใจจะเลี้ยงตอนรับพี่สาวโดยวานให้พี่ชายอย่างวาคิมไปชวน...
ในขณะที่เตรียมของอยู่ที่บ้านเธอก็ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาไม่ใช่แค่คันเดียวเข้ามาพร้อมกัน สองคันเธอเลยเดินออกไปดูเลยและมองเห็นคนกลุ่มใหญ่มากไม่ใช่มีเพียงแค่พี่หนูอิง,พี่หนูจ๋า,พี่เจ้าคุณและพี่วาคิมที่เธอรู้จักแต่มีคนอื่นรวมอยู่ด้วย..
ตามนิสัยเจ้าของบ้านแบบเธอก็เลยเดินออกมาตอนรับขับสู้แต่เสียงไปก่อนหน้านั้นแล้ว..
บาสในวันนี้ตั้งใจจะไปทักทายหนูอิงเฉยๆพี่คุณชวนให้มารู้จักคุณอาตัวเขาเองคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีก็เลยมาตามคำชวนหรือเปล่า พอมาถึงก็รู้ด้วยว่าคุณอาของพี่คุณเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายผมเอง
เสียงใสๆของใครบางคนทำผมชะเง้อตามองมาหาทันที ตัวเขาว่ารู้สึกชอบในน้ำเสียงนี้มากเพียงแค่เจอหน้าผมก็ถึงกับอึ้งความน่ารักของเธอเข้าจังๆ...
“รสาทำไมพูดเหนือเนี่ย” เสียงของที่หนูจ๋าพี่พูดขึ้นมาทันที..
“ก่อน้องชอบนิ” ( - _ - )( _ _ )
“เราคิดหรือว่าคนอื่นเขาจะเข้าใจเห็นไหมเพื่อนพี่หนูอิงทำหน้างงเลย” คนที่หนูจ๋าพูดถึงก็คือบาสที่ยืนอยู่นิ่งๆจริงๆเขาไม่ได้งงแต่เขาตกหลุมอากาศอย่างจัง...
เธอหันไปมองคนที่ยืนมองหน้าเธอนิ่งๆแล้วเธอก็เดินเข้าไปใกล้ๆ “อ้ายจื่อหยังงงหยังเจ้า” ^_^
ตัวเขาหลุดภวังค์ทันทีแล้วยิ้มให้ “สวยครับ”
“ห๊ก..อะหยังงามเจ้า”