ริมรั้วรัก

"บ้านของคุณปู่คุณย่าพี่วายุ ก็ไม่ได้ไกลจากร้านพี่มากนี่ครับ ทำไมพี่วายุถึงต้องไปเช่าบ้านของผมให้มันเปลืองเงินด้วยครับ แถมบ้านสวนนี่ก็น่าอยู่มาก ๆ ด้วย" ผมถามพี่วายุขึ้น ในขณะที่พวกเราช่วยกันเก็บผักอยู่ภายในสวนหลังบ้าน
"ในโลกนี้ มันไม่มีความบังเอิญขนาดนั้นหรอกนะครับน้องต้นกล้า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะความตั้งใจของพี่ล้วน ๆ พี่แอบชอบน้องต้นกล้าตั้งแต่แรกเห็น ตั้งแต่วันที่เราเดินเข้าในคาเฟ่ของพี่แล้วก็นั่งที่โต๊ะมุมนั้น มันก็ทำให้พี่ละสายตาจากเราไม่ได้เลย" พี่วายุบอกกับผมพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน