หนุ่มหวานใจนายสุดหล่อ

เทร็นท์ เมอร์ตั้น กำลังเดินสำรวจความเรียบร้อยของร้านค้าที่เลือกสรรมาอย่างดี เพราะเวลานี้พื้นที่ถูกเช่าเกือบเต็มหมดแล้ว แล้วเขาก็เห็นความเคลื่อนไหวแว่บๆ ในตู้โชว์
ความอยากรู้อยากเห็นเข้าครอบงำ เขาชะลอฝีเท้าลงถึงแม้ว่าลมของต้นเดือนพฤศจิกายนจะพัดเย็นเฉียบก็ตาม
ทั้งหมดที่เขาเห็นคือช่วงกลางลำตัวของร่างในชุดวอร์ม เธอกำลังยืนอยู่บนสตูลหรือไม่ก็บันไดเตี้ย ง่วนกับการแขวนผ้าม่านใหม่ ใบหน้าเธอถูกผ้าม่านบังไว้ และขอบหน้าต่างบังขาเธอจากต้นหลงใบ แต่สิ่งที่เขาเห็นตอนนี้มัน...เร้าใจมาก สะโพกกลมกลึง ต้นขาเรียว และทรวงอกอวบ
เขาเดินเข้าไปหาช้าๆ โดยไม่นำพาต่อเกล็ดหิมะที่ตกกระทบแก้มและทำให้ผมยุ่ง เขาอ่านตัวหนังสือบนเสื้อเธออีกครั้ง...และนึกสงสัยว่าผู้หญิงประเภทไหนกันที่เชิญชวนแบบนี้...
...คุณเป็นเด็กเกเร ไปห้องฉันเถอะ...
เขาเดินมาหยุดยืนห่างจากตู้โชว์แค่สองสามฟุต และจ้องมองขณะที่เธอยืดตัวขึ้น เสื้อเลิกขึ้นเผยให้เขาเห็นผิวเนื้อขาวเนียนบนหน้าท้อง เขายังเห็นสะดือแว่บๆ ด้วยซ้ำ มันเป็นรอยบุ๋มเล็กๆ บนหน้าท้องสวยน่ารัก
เทร็นท์กลั้นหายใจ วินาทีนั้นเธอก็ก้าวลงมาพอดีและมองตรงมาที่เขา
ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคู่โตล้อมด้วยแพขนตาดกหนาฉายแววอยากรู้นิดๆ และเป็นประกายแพรวพราวด้วยอารมณ์ขัน...