คนพาลหวงรัก

"นาวมีเรื่องอยากปรึกษา พี่ตุลย์พอจะมีเวลาว่างไหมคะ" กระทั่งทานข้าวเสร็จเธอถึงได้เอ่ยถามขึ้นมาเบาๆ
"พี่เองก็มีเรื่องอยากพูดกับนาวเหมือนกัน" เมื่อตัดสินใจแล้วว่ายังไงวันนี้มันก็ต้องมาถึง เขาจึงไม่อยากรอ
"ถ้างั้นนาวขอพูดก่อนนะคะ คือว่านาวอยากมีลูก"
"เราหย่ากันเถอะ!"
"พะพี่ตุลย์ว่าอะไรนะคะ"
"เราหย่ากันเถอะครับนาว พี่ว่าชีวิตคู่ของเรามันคงมาได้ไกลที่สุดเท่านี้ เราอย่าฝืนอีกเลยนะครับ" ใช่ว่าที่ผ่านมาเขาจะไม่พยายามให้โอกาสตัวเองกับเธอ แต่เพราะเคยให้ไปแล้ว แต่สุดท้ายวรางคณาก็คือวรางคณาไม่เปลี่ยน เธอหึงหวงทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ผู้หญิงคนอื่น ไม่เว้นแม้แต่พี่สาวอย่างนาดาว ที่บินไปทำงานที่ญี่ปุ่นทันทีที่เรียนจบ
"ไม่ใช่เพราะว่าพี่นากำลังจะกลับมาเหรอคะ พี่ถึงได้มาขอหย่ากับนาวแบบนี้ ไม่ค่ะ นาวไม่หย่า!" ต่อให้เธอจะได้เขามาอย่างไม่ชอบธรรมแล้วยังไง แต่ในเรื่องความเป็นภรรยานั้นเธอไม่เคยบกพร่องเลยสักครั้ง และเขาเองก็ใช่ว่าจะไม่แตะต้องเธอเสียเมื่อไหร่ แล้วเรื่องอะไรต้องหย่า
ง่ายไปหน่อยไหม
"นาวมีความสุขเหรอ กับสิ่งที่มันเป็นอยู่ทุกวันนี้" ชีวิตคู่ที่ไม่ได้เกิดจากความรัก จะให้มีความสุขก็คงไม่ได้
สู้ต่างคนต่างแยกย้ายไปมีชีวิตของตัวเองมันจะไม่ดีกว่ารึไง
ในเรื่องของนาดาวนั้น เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายกำลังจะกลับ แต่ถึงจะรู้ไปก็เท่านั้น เพราะเขาคงไม่อาจกลับไปหาเธอได้อีกแล้ว แม้นั่นจะเป็นสิ่งที่อยากทำก็เถอะ
"มีสิคะ ไม่งั้นนาวจะทนให้พี่ทำตัวเย็นชาใส่มาทำไมตั้งหลายปี นาวไม่หย่าค่ะ ถ้าพี่ตุลย์อยากหย่าก็เชิญไปฟ้องเอา!" เธอมั่นใจว่าความเป็นภรรยาเธอทำได้ดีเสมอไม่ว่าจะเรื่องนอกบ้านหรือในบ้าน และแม้ว่าเขาจะเกลียดกันแค่ไหนแต่เรื่องบนเตียง เขาเองก็ใช่ว่าจะปล่อยให้มันเสียเปล่า
"นาว"
"บอกว่าไม่หย่าไงคะ!" หนนี้เธอเผลอตวาดเขาอย่างลืมตัว ก่อนจะรีบลุกขึ้นหวังจะเดินหนี ทว่าแค่เพียงเริ่มขยับ
อาการเวียนหัวก็เข้าจู่โจม และเธอคงล้มไปกองที่พื้นแล้ว หากไม่ได้อ้อมของอีกคนคว้าเอาไว้ได้ทันท่วงทีซะก่อน
"เป็นอะไร!" อาการแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ยิ่งกับคนที่ป่วยยากอย่างวรางคณาแล้ว ยิ่งไม่เคยไปกันใหญ่
"นาวแค่หน้ามืดเฉยๆ ค่ะ คงเพราะเครียดมั้งคะ อยู่ๆ สามีก็มาชวนหย่าแบบนี้ ใครบ้างจะไม่เครียด" เธอไม่นึกไม่ฝันด้วยซ้ำ ว่าเขาจะกล้าพูดคำๆ นั้น ออกมาด้วยท่าทีเฉยเมย ทำราวกับว่าระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาไม่เคยความหมายอะไรกับเขาเลยแบบนี้ ไม่เคยคิดจนกระทั่งวันนี้
"ประจำเดือนครั้งสุดท้ายมาเมื่อไหร่" ทว่าประโยคต่อมาของเขา มันกลับทำให้เธอตกใจจนพูดอะไรไม่ออก