ได้เวลาอาหารของท่านเคาท์

ตกงาน ชีวิตตกอับไม่มีเงินจะกินอยู่แล้ว ยังไปเก็บแวมไพร์ได้จากข้างถังขยะอีก หนึ่งคน ไม่สิ สองคน ไม่สิ หนึ่งคน หนึ่งตน จะอยู่ด้วยกันได้อย่างไร

....

    ร่างเล็กค่อยๆชะเง้อหน้ามองก้อนสีดำที่กำลังขยับขยุกขยุ่ยอยู่ตรงหน้า ก้าวขาเข้าไปหาช้าๆอย่างหวาดกลัว มันจะเป็นแมวดำหรือเปล่าหรือว่าเป็นหมาที่กัดทิ้งขยะถึงอย่างนั้นมันก็ส่งเสียงน่ากลัวออกมา

    ใจไม่อยากยุ่งแต่ขามันอยากรู้ก็เลยก้าวไปก่อนแต่พอสิ่งมีชีวิตนั้นหันมาเท่านั้นแหละฉันก็ต้องขนหัวลุกรีบวิ่งหนีไปแล้วร้องเสียงดังด้วยความตกใจ

    "อีเหี้ย ปอบ!!"
"เหิมเกริม! ข้าไม่ใช่ปอบ!!"

....