พรหมลิขิต ใยเสน่หา

เพราะเธอคือหลานสาวของคนรักที่เสียไป
เป็นเด็กในปกครอง เป็นของต้องห้าม
ที่ไม่สามารถทำทุกอย่างได้ตามหัวใจ
เขาจึงต้องข่มอารมณ์เก็บความรู้สึกไว้จนลึกสุดใจ

*********************************************************

ริมฝีปากสวยค่อยไปประกบริมฝีปากหยักหนาที่เธอหลงใหลแผ่วเบาแต่หัวใจกลับเต้นแรงราวลั่นกลอง ช่วงเวลาที่ริมฝีปากบางจ่อจดกับริมฝีปากหนาของอีกคน

ร่างบางรู้สึกว่าเหมือนมีกระแสอะไรบางอย่างวิ่งผ่านไป ความรู้สึกภายในทั้งตื่นเต้นระคนเป็นสุข ลมหายใจอุ่นร้อนสัมผัสกับใบหน้าคม

เมื่อได้ทำในสิ่งที่ปรารถนาสมใจเจ้าของใบหน้าสวยใสกำลังจะขยับถอนริมฝีปากอวบอิ่มของตนออกมาแต่ทว่า…..

“หนูนินท์ทำอะไร!!?”

เสียงดุแกมตกใจของคนหลับใหลเมื่อครู่นี้เอ่ยถามลำคอหนาที่เอนเอียงเด้งกลับมาตั้งตรงอย่างรวดเร็วโดยอัตโนมัติ สายตาคมมองใบหน้าสวยตรงหน้าคิ้วเข้มขมวดมุ่น

“อะ เอ่อ นินท์ เอ่อ!”

เสียงเอ่ยถามของคนที่เธอไม่คาดคิดว่าจะตื่นขึ้นมากลางคันทำให้คนที่อาจเอื้อมทำในสิ่งที่ไม่ควรออกไปรู้สึกตกใจ ร่างบางลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วก่อนขยับถอยกรูดพลางเอ่ยตะกุกตะกัก รู้สึกตื่นตระหนกกับสิ่งที่เกิดขึ้น ระอายใจกับสิ่งที่ทำลงไปใบหน้าซีดเผือด ความรู้สึกเหมือนกับคนที่ถูกจับได้ว่ากระทำความผิด

“หนูนินท์ทำอย่างนี้ทำไม ทำอะไรลงไปรู้ตัวหรือเปล่า?”

แทนไทลุกขึ้นยืนเอ่ยถามออกไปอย่างหัวเสีย เขายอมรับว่าตนรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก เขาต้องการงีบไปชั่วครู่เพียงเท่านั้น แต่ไม่คิดว่าตนเองจะหลับลึกและฝันไป รู้สึกเหมือนกับว่ามีอะไรนุ่มอุ่นชุ่มชื่นหัวใจติดอยู่ที่ปากหนาจนทำให้รู้สึกตื่น แต่เมื่อเปลือกตาถูกเปิดออกกลับมองเห็นภาพที่หลานสาวในปกครองกำลังจูบตนอยู่

“ว่ายังไงล่ะหนูนินท์ตอบอามาสิ ทำไมถึงทำแบบนี้?”

ชายหนุ่มเอ่ยถามย้ำอีกครั้งกดสายตามองอย่างคาดคั้นเมื่อไม่ได้รับคำตอบ คราวนี้คนเอ่ยถามขยับเข้าไปใกล้คนที่ยังก้มหน้ามองเสหลบสายตามากขึ้น

“นินท์… นินท์….” หญิงสาวอึกอักไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี

“ตอบอาสิหนูนินท์” เสียงเข้มเอ่ยจริงจัง

วรานินท์ก้มหน้างุดอย่างอับอายเป็นที่สุด หญิงสาวไม่รู้จะทำสิ่งใดแล้วตอนนี้อยากให้เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นเพียงความฝัน อับอายจนแทบอยากจะมุดหายไปจากตรงนี้ แต่เธอก็รู้ดีว่ามันเป็นเรื่องจริงและไม่สามารถเป็นไปได้

เมื่อความกดดันที่มาจากอาหนุ่มทำให้เธอต้องยอมรับและกล้าที่จะเผชิญกับสิ่งที่ยอมรับว่าตั้งใจทำลงไป เธอไม่ต้องการที่จะปกปิดหัวใจความรู้สึกที่มีต่อบุคคลตรงหน้าอีกต่อไปหญิงสาวหายใจลึกรวบรวมความกล้าตอบออกมา

“นินท์…นินท์รักอาแทนค่ะ!!!”
คำพูดบอกรักของเด็กในปกครองพร้อมทั้งสายตาที่มองมาแบบจริงจังทำเอาคนฟังอึ้งไปแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“หนูนินท์!! นี่! รู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา?” น้ำเสียงคนพูดดูตกใจแกมผิดหวัง

“รู้ค่ะ นินท์รู้ตัวทุกอย่าง” หญิงสาวตอบเสียงหนักแน่น

แม้ในตอนแรกไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้ก็ตามแต่เธอไม่ปิดกั้นหัวใจตัวเองอีกต่อไปแล้ว เป็นไงเป็นกันมาถึงขั้นนี้แล้วเธอเองก็อยากให้ชายหนุ่มเปิดเผยความรู้สึกที่อยู่ข้างในนั้นออกมาสักที

“อาไม่รู้ว่าหนูนินท์เป็นอะไรไป แต่อาขอร้อง ให้หยุดคิดซะ”

ชายหนุ่มพูดพลางถอนหายใจหนักหน่วง ก่อนจะมองลึกไปที่ใบหน้าสวย เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมาได้ยินเด็กสาวที่เขาเคยเลี้ยงดูและคิดว่าเป็นหลานสาวตลอดจะมาสารภาพรัก แถมเป็นความรักที่เขาไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น

“ทะ..ทำไมคะ? ” หญิงสาวเอ่ยถามมองตาค้าง

“เพราะมันเป็นไปไม่ได้” ชายหนุ่มถอนหายใจยาวก่อนจะเอ่ยเน้นน้ำเสียงเข้มนั้นเน้นหนัก

“ทำไมเป็นไปไม่ได้คะ นินท์ไม่เข้าใจ?”

“เพราะอา.. ไม่ได้รู้สึกอะไรกับหนูนินท์ อารักหนูนินท์ในแบบที่ผู้ใหญ่รักและเอ็นดูเด็กคนหนึ่งเท่านั้น” ชายหนุ่มพูดเน้นเสียงสายตาจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าสวยของหลานสาวในปกครอง


**************************************************************