ทะลุมิติมาเป็นสะใภ้แสนชังในยุค80s (เล่มเดียวจบ)

#อัปเดตไฟล์ตรวจคำผิดแล้วนะคะ
*24/06/2567


จากคุณหนูลูกนายตำรวจใหญ่ตายแล้วทะลุมิติมาเกิดใหม่ในร่างของหญิงสาวบ้านนอกที่ดันมีสามีร่ำรวยก็คิดว่าจะใช้ชีวิตฉ่ำๆ แต่อุปสรรคใหญ่ดันเป็นพ่อสามีที่ชิงชังสะใภ้บ้านนอกแสนจนเสียได้ แต่ใครแคร์เธอมันตัวแม่!!
-----------------------
เพราะหญิงสาวคิดพล็อตนิยายเรื่องใหม่หลังจากส่งเรื่องที่2เข้าสำนักพิมพ์ไปได้3วันเธอคิดเนื้อเรื่องอยู่ในหัวเพลินไปหน่อยรู้สึกตัวอีกครั้งก็เดินมาจนถึงด้านข้างของบ้านใหญ่เสียแล้ว

"แกเสนอหน้ามาทำไมถึงที่นี่นังผู้หญิงหน้าด้าน!"

ยังไม่ทันเลี้ยวกลับเสียงร้องทักของพ่อคุณสามีก็ดังขึ้นเสียก่อน แต่มันไม่ใช่การทักทายอย่างเป็นมิตรนี่สิ หากแต่เป็นการทักทายที่แสนจะเผ็ดร้อนดุดันจนน่าขนหัวลุกเสียนี่กระไร

"สวัสดียามสายค่ะคุณพ่อ"

แต่ถึงอย่างนั้นเหรินซินก็ยังเอ่ยปากทักทายไปด้วยมารยาทอันดีของผู้เยาว์ที่มีต่อผู้มากวัยกว่าไปตามที่ตนเองเคยถูกอบรมสั่งสอนมาอย่างดีคิดที่จะโต้ตอบอีกฝ่ายไปรุนแรงดังที่จ้าวป๋อเหวินทำ

"ใครเป็นพ่อของแก ฉันมีลูกชายสามคนกับลูกสะใภ้อีกหนึ่งคนเท่านั้น ส่วนแกไม่ใช่!"

หากแต่ผู้มากวัยกว่ากลับตอบกลับมาอย่างไร้มารยาทจนเหรินซินต้องสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่เม้มปากเรียวอย่างพยายามหักห้ามใจไม่ให้ตนเองเอ่ยปากโต้เถียงอีกฝ่ายออกไป ทว่าคิดใหม่อีกรอบเธอไม่เห็นจำเป็นจะต้องอดทนกับผู้ใหญ่เช่นนี้ เธอไม่จำเป็นต้องไว้หน้าพ่อสามีกำมะลอคนนี้เลยสักนิด

"อ๋อค่ะ รับทราบอย่างนั้นก็สวัสดีค่ะ ท่านนายพลจ้าว ลาตรงนี้นะคะ"

หญิงสาวแก้คำเรียกอีกฝ่ายเสียใหม่แล้วจึงเอ่ยลาพร้อมกลับเตรียมจะหันไปยังส่วนที่เป็นเขตเรือนของตนเองแทนเพราะไม่อยากปะทะคารมกับบิดาของจ้าวลู่เฉินเพราะอย่างน้อยท่านนายพลจ้าวก็เป็นเจ้าของบ้านที่ตนเองพักอาศัยมาตลอดรวม6เดือน ไม่อยากทำตัวเป็นคนเนรคุณ

"หยุดเดี๋ยวนี้นะนังผู้หญิงแพศยา!"

ขวับ!

เหรินซินคิดว่าตนเองมีความอดทนสูงคนหนึ่ง ทว่าบิดาของจ้าวลู่เฉินคนนี้คาดว่าจะดวงซวยที่สุดในรอบปีนี้แล้วเป็นแน่จึงทำให้เธอของขึ้นพร้อมบวกได้แบบนี้ แรกเริ่มเธอคิดจะจากไปเงียบๆ แล้วเชียวแต่อีกฝ่ายกลับไม่หยุด

"คุณต้องการอะไรกันแน่คะท่านายพลจ้าว คุณไม่อยากเห็นหน้าฉันก็จะจากไปด้วยดีแล้ว แต่พอฉันจะเดินจากไปคุณกลับโวยวายเรียกฉันจิกหัวแบบนี้อายุคุณก็ไม่น้อยดูได้จากผมบนศีรษะของคุณนะคะ" เหรินซินเอ่ยกลับไปเสียงเรียบใบหน้ายิ่งกว่านิ่งสนิท

"นัง!" ท่านนายพลจ้าวโกรธจนหน้าสั่นเตรียมจะพุ่งกายลงไปตบตีเด็กสาวตรงหน้าระบายโทสะทันที หากแต่เหรินซินเองกลับตวาดขึ้นมาเสียก่อน

"หยุด! หากคุณคิดจะทำร้ายร่างกายกันก็คิดด้วยว่าฉันก็มีมือมีเท้าเช่นกัน อย่าคิดว่าคุณเป็นผู้ชายตัวโตกว่าจะทำร้ายกันได้ง่ายๆ ขอเตือนเอาไว้นะคะว่าฉันสู้กลับแน่"

ไม่พูดแค่ปากหากแต่เหรินซินเตรียมตั้งท่าปกป้องตนเองชนิดเตรียมพร้อมหากอีกฝ่ายจู่โจมเธอตอบโต้กลับไปแน่นอนไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเป็นบิดาของใครเด็ดขาดเพราะหญิงสาวถือว่าตนเองป้องกันตัว

"แก...นังสารเลวชั้นต่ำ ไพร่! สถุน! ไร้การอบรม"จ้าวป๋อเหวินด่าทอเด็กสาวออกไปเป็นชุด

"หุบปาก! ถึงคุณจะอายุคราวพ่อของฉันได้แล้วแต่ไร้มารยาทก็ใช่ว่าฉันจะต้องเกรงใจ ที่สำคัญฉันถูกอบรมมาค่ะ แต่คนที่อบรมสั่งสอนของฉันนั้นบอกว่าเราไม่จำเป็นต้องมีมารยาทกับตาแก่ใจคับแคบและไร้มารยาท"

"แก..."

จ้าวป๋อเหวินโกรธจนหน้าเขียวหากแต่ที่เหนือกว่าความโกรธก็คือความตกใจ เขาไม่เคยคิด ไม่สิ! เขาคงคิดไม่ถึงมากกว่าเพราะในชีวิตผ่านมาครึ่งคนยังไม่เคยพบเคยเห็นหรือเคยเจอเด็กสาวคนหนึ่งใจกล้ามายืนโต้เถียงกับเขาโดยสีหน้าไม่เปลี่ยนเช่นนี้มาก่อนเลย

"อายุของคุณก็มากจนป่านนี้แล้วนะคะ ไม่เคยเรียนมารยาทหรือคะ? อยากให้เด็กเคารพก็หัดส่องกระจกดูการกระทำของตัวเองด้วยนะคะท่านนายพลจ้าวว่าคุณทำตัวดีพอจะให้เด็กมันเคารพแล้วหรือยัง"

"แก! นังแพศยา!!!"

"โอ้โห...ช่วยด่าอะไรใหม่ๆ และสร้างสวรรคสักหน่อยจะได้ไหมคะ นังแพศยานี่คุณด่าซ้ำซากแล้ว ฉันมันคนบ้านนอก เป็นแม่ค้า เป็นชาวไร่ชาวสวนหน้าเลยหนาค่ะ ไม่เจ็บหรอก"

จ้าวป๋อเหวินเจอคำโต้ตอบของลูกสะใภ้แสนชิงชังเข้าไปก็ยืนนิ่งอึ้ง เหรินซินเลยส่ายศีรษะเพราะเบื่อจะบริหารปากกับพวกเก่งแต่กับผู้หญิงอ่อนแอพอเจอผู้หญิงแบบเธอเข้าไปเลยมีอาการไปต่อไม่ถูกแบบนี้

"หากคิดจะด่าทอคนแบบฉันแนะนำนะคะท่านนายพลจ้าว เหรินซินคนนี้แนะนำจากใจ ว่าหากท่านนายพลจ้าวคิดจะมีเรื่องกับฉันต้องไปฝึกฝนฝีปากมาใหม่ค่ะ"

อยากได้สะใภ้ร้ายกาจนักเธอก็จะเป็นให้! จะจัดให้ฉ่ำใจไปเลยครั้งแรกเธอคิดจะถอยห่างจากจ้าวลู่เฉินจนวางแผนขอหย่าขาดเอาไว้แล้ว ทว่าตาเฒ่านั้นกำลังท้าทายต่อมอยากเอาชนะให้มันตื่นขึ้นมาเสียแล้ว

"มีใครอยู่แถวนี้บ้างมาหาฉันเร็วนี้!"

พอได้สติท่านนายพลจ้าวก็เรียกหาคนของตนเองทันที เหรินซินเห็นเช่นนั้นก็ไม่ได้หวาดหวั่นเพราะบัดนี้ตนเองหายดีแล้วไม่ใช่บาดเจ็บเช่นคราวก่อนที่ท่านนายพลจ้าวบุกไปหาเรื่องที่บ้านอีกหลังของจ้าวลู่เฉิน จะกี่คนก็ดาหน้าเข้ามาเถอะ เธอจะฟาดกลับให้ยับ!

"พวกแกยืนโง่อยู่ทำไมเข้าไปจัดการจับนังผู้หญิงชั้นต่ำนั่นให้ฉันตบมันเดี๋ยวนี้!"