สัญญาลับ(รัก)ฉบับมาเฟีย

"ต่อไปนี้เราจบกันเถอะนะ คุณติณณ์" เธอพูดคำขอร้องที่สวนทางกับหัวใจ ทำให้คนฟังยิ่งสับสนไปกันใหญ่ว่าตัวเองทำอะไรผิด

"หมายความว่ายังไงแพท"

"คุณก็รู้แล้วหนิว่าฉันตั้งใจเข้ามาหลอกคุณ หลอกเอาสัญญาบ้าบอนั่น หลอกคุณให้ไปตายด้วย"

"รวมถึงที่บอกว่ารักพี่ก็เป็นเรื่องหลอกลวงด้วยหรอ"

".." ภริตาได้แต่ยืนเงียบ

"ตอบมาสิ! ที่แพทบอกว่ารักพี่ แพทโกหกหรือเปล่า"

"อือ แพทโกหก แพทไม่เคยรักพี่เลยสักนิด" เบือนหน้าหนีอย่างเฉยเมยแบบคนไร้ความรู้สึก เธอพยายามทำตัวให้เย็นชามากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อให้ตัดใจจากกันได้สักที

"ตลอดเวลาที่พี่นอนเป็นผักอยู่ที่โรงพยาบาลนี้ เธอไม่เคยมาหาเลย เพราะไปอยู่กับมันงั้นหรอ!"

"ใช่ แพทกับสิงห์เราอยู่ด้วยกัน" ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยไม่แคร์ความรู้สึก นัยน์ตานั้นไม่สั่นคลอนแม้แต่เศษเสี้ยว

"เชี่ยเอ้ย!!" หลังได้ยินคำตอบของเธอ ติณณภัทรก็ชกเข้าที่กำแพงปูนด้านข้างเพื่อระบายอารมณ์ความโกรธ เขาชกแรงจนมือแตกและเลือดไหลซิบออกมา

"เพราะงั้นเราสองคนยกเลิกสัญญาข้อตกลงบ้าๆนั้นเถอะ แพทไม่อยากเป็นของเล่นของคุณแล้ว" ภริตาพูดจบก็หันหลังเดินกลับมาหาผู้ชายอีกคนที่ยืนรออยู่ สิงหราชโอบไหล่เธอไว้ก่อนจะพาร่างเล็กเดินออกมาจากตรงนั้นทันที

"ถ้าเธอยังเดินไปกับมันอีกก้าวเดียว เราจบกันจริงๆแน่ภริตา!" คำขู่ประโยคสุดท้ายทำให้เธอต้องหยุดนิ่งอีกครั้ง สิงหราชเองก็กำลังลุ้นว่าเธอจะหันหลังกลับไปหรือเปล่า หรือเลือกที่จะเดินหน้าต่อไปตามที่ตั้งใจไว้ตอนแรก ว่าจะไม่ยุ่งกับติณณภัทรอีก