ป่าคนตาย

ชายคนหนึ่งเดินทางท่องเที่ยว เขากำลังจะไปอีกหมู่บ้านหนึ่ง แต่ได้แวะรับประทานอาหารกลางวันที่โรงแรมริมทาง ท่ามกลางบรรยากาศอันแสนงดงามของสวนสวยและโอบเขา ชายคนนั้นได้พบกับชายชราที่มีพฤติกรรมแปลกๆ แถมยังนัดเขาให้ไปเฝ้าดูอะไรบางอย่างที่ "ป่าคนตาย" ตอนเที่ยงคืน และต้องเป็นเวลาเที่ยงคืนเท่านั้น ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกเดินทางต่อโดยไม่สนใจชายชรา หรือตีดสินใจเข้าไปที่นั่น

เรื่องนี้น่าเป็นเรื่องลี้ลับเรื่องแรกในชุด "เรื่องลี้ลับของแบล็กวู้ด" เห็นได้ชัดว่าผู้เขียนไม่ใช่เขียนสำนวนสวยไม่เป็นแต่เขาได้เลือกใช้มันอย่างเหมาะเจาะเพื่อส่งสารที่ผู้เขียนบรรจงสร้าง กระทั่ง "ครูวัลภ์ปั้นนักเขียน" ทนไม่ไหวต้องนำมาคายความลับเทคนิคการเขียนในบันทึกท้ายเล่ม

***บันทึกท้ายเล่ม*** ครูวัลภ์ปั้นนักเขียนได้กล่าวถึง 3 หัวข้อใหญ่ด้วยกันคือ
- การเขียนคำพูดในบรรยายแบบเล่าเรื่อง อย่าค่ะ อย่าคิดว่าทุกเรื่องและทุกกรณีก็ทำได้ บางเรื่องทำก็รุ่ง บางเรื่องทำก็เละ ถ้าคุณไม่รู้เทคนิคนี้
- การใช้เหตุการณ์และสำนวนเพื่อสร้างอารมณ์ อันนี้สุด ไม่พูดเยอะ ไปอ่านในเนื้อหาเองนะคะ
- คุยเกี่ยวกับตอนจบ พร้อมคายเทคนิคพิเศษ ทำไมคุณอ่านป่าคนตายแล้วรู้สึกซาบซึ้ง ความลับอยู่ที่ไคลแม็กซ์ ซึ่งถ้าไม่อ่านบันทึกท้ายเล่มก็ยากจะรุ้เทคนิคนี้!

คิดว่าเรื่องป่าคนตายจบพีคแล้ว แต่เชื่อเถอะ บันทึกท้ายเล่มพีคกว่า!