เมียบำเรอของคุณภวัต

คำโปรย....

คำว่าบุญคุณทำให้เธอต้องอยู่กับเขาเพื่อชดใช้ แต่สุดท้ายเธอดันตกหลุมรักจนถอนตัวไม่ขึ้น
ความรักครั้งนี้คงจะไม่เจ็บปวดถ้าเขาไม่ได้มี ตัวจริงคอยอยู่ข้างกาย

เมื่อคนของเขาอยู่ตรงนั้น นางบำเรออย่างเธอก็ทำได้แค่เพียงอยู่ในมุมมืดที่ไร้ตัวตน...

*/*/*

"พอดีฉันมีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือเขาค่ะ"

"ที่ผ่านมาเธอก็ได้รับความช่วยเหลือไปเยอะแล้ว ยังไม่พอใจอีกเหรอ"

โสรยารู้ทุกความเคลื่อนไหวของทั้งสอง เขารู้ว่าหญิงสาวเคยทำงานที่ผับมาก่อนและได้รับความช่วยเหลือจากภวัต แล้วเธอยังรู้อีกว่าทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่พิเศษต่อกัน คงจะไปถึงไหนตอนไหนแล้วแต่เธอก็ไม่แคร์ ตราบใดที่เธอกับชายหนุ่มยังไม่ได้แต่งงานกันเขาจะหาเศษหาเลยบ้างเธอก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่หลังจากแต่งงานเมื่อไหร่ถ้าเขาไปยุ่งวุ่นวายกับผู้หญิงคนอื่นล่ะก็ เธอจะทำให้เขาย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี!

"คุณพูดอะไร"

"ฉันเป็นว่าที่เจ้าสาวของเขา เธอคิดว่าเขาจะไม่เล่าเรื่องเธอให้ฉันฟังหรือไง เธอคงจะหลงเขามากสินะ ถึงได้หูหนวกตาบอดแบบนี้ คิดว่าเขาจะรักเธอจริงๆเหรอ ฝันไปเถอะ ผู้หญิงแบบเธอไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาสักอย่าง เธอควรจะสำเหนียกตัวเองเอาไว้บ้างว่าเธอเป็นแค่นางบำเรอ"

*** เรื่องนี้ ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ จบมีความสุขค่ะ ***