ชายาอัปลักษณ์ ของอ๋องอำมหิต

***พระเอกคลั่งรัก***นางเอกเก่ง***นางเอกฉลาด***นางเอกสู้คน***หมอหญิง***


.......ข้าไม่เคยพบสตรีนางใด ประหลาดเช่นเจ้ามาก่อนเลย......


ซุนซีหลิน เป็นบุตรสาวของหัวหน้าหมอหลวง หลบหนีราชโองการการแต่งงาน แต่ดันถูกจับเพราะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นกบฏ ความจำเป็นทำให้ต้องฝังทำให้หน้ามีผื่นคล้ายปานดำ เพื่อบดบังอำพรางตัว

ชะตาฟ้าลิขิตให้ต้องไปติดคุกอยู่ภายในค่ายทหารของคู่หมั้นเฮงซวย ความฉลาดหลักแหลม ใช้วิชาการแพทย์ ช่วยชีวิตคนเอาไว้ แล้วคนผู้นั้นก็ไม่ใช่ใคร....อ๋องอำมหิต ว่าที่สามีของนางนั่นเอง


"หากข้าไม่อาลัยในชีวิตของท่านหมอชิง ข้าจะผลักเจ้าตกลงไปตายเสียตอนนี้ก็ได้"

"เรื่องตายนั้นข้าไม่ห่วง ท่านเองก็อย่าประมาทไป พิษเหมันต์ในร่างกายของท่าน มันยังไม่ได้สูญสลายหายไปเสียหมด พิษร้ายยังเจืออยู่ในกระแสเลือด เฟิร์นหิมะแดงเพียงช่วยชะลอพิษมิให้มันสำแดงฤทธิ์ชั่วคราวเท่านั้น อย่าได้หยิ่งผยองลำพองใจ ในป่าอันลึกลับไร้หมอชำนาญวิชาแพทย์เช่นนี้ นอกจากข้าแล้ว คงไม่มีใครมาช่วยท่านได้หรอก"

"เจ้าคิดจะข่มขู่ข้าเช่นนั้นหรือ" มุมปากกระตุกยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม

"เปล่า ข้าไม่ได้ข่มขู่ แต่ข้าแช่งท่านอยู่"

"นี่เจ้า...อึก!" เลือดลมพลุ่งพล่านเพราะความวุ่นวายมากมายที่เกิดขึ้นในค่ายวันนี้ อีกทั้งสตรีอัปลักษณ์ยังยอกย้อนไม่หยุดหย่อน เลือดดำกระอักออกมาไหลเปรอะ แม่ทัพนายกองต่างวิ่งเข้ามาช่วยพยุงร่างสูงใหญ่นั้นไว้ไม่ให้ล้มลงไปบนพื้นแข็ง

"สมน้ำหน้า"

"นี่เจ้า อึก...อึก!" ยิ่งจ้าวอี้หานเกรี้ยวกราดมากเท่าใด พิษร้ายกลับยิ่งตีตลบ ลมปราณภายในปั่นป่วน ร่างหนาปักเข่าทรุดลงตรงหน้าซุนซีหลินที่เพียงแต่ยืนกอดอกมองอย่างใจเย็น

"อ้าวตายแล้วหรือ?"

"แม่นางซี" รองแม่ทัพหยางประคองไหล่กว้างของแม่ทัพใหญ่เอาไว้ ดวงตาเปล่งประกายวิงวอน

"ไม่รู้ชาติก่อน ข้าไปทําเวรทำกรรมอะไรเอาไว้ ชาตินี้ถึงต้องมาเจอท่าน เห็นแก่ที่แม่ทัพใหญ่ของพวกท่านห่วงใยความเป็นความตายของลูกน้อง จนต้องมาคุมการหาสมุนไพรด้วยตนเองจนพิษกำเริบ ข้าจะช่วยเขาสักครั้งแล้วกัน"