รักพยาบาท

"เจ้าคงไม่มีความทรงจำอะไรเลยสิน่ะ นังหญิงทรยศ"
เขากล่าวออกมาด้วยเสียงที่ดุดัน

พิมพิไลยให้ตกใจกับคำกล่าวหาของเขา

"ทรยศเรื่องอะไร อย่ามากล่าวหากันลอยๆ น่ะ
ฉันไม่รู้จักคุณด้วยซ้ำไป หน้าก็ไม่เคยเห็น
แล้วจะไปทรยศคุณได้ยังไง พูดออกมาได้
แล้วเมื่อไหร่จะออกไปจากห้องฉันเสียทีเนี่ย"

พิมพิไลยว่าเขา ฝันนี้ไม่ดีเลย เธอรู้สึกเสียเปรียบอย่างไรก็ไม่รู้

"ความเลวย่อมไม่น่าจดจำเสมอ เจ้าจึงเลือกที่จะไม่จำ
แต่ข้าไม่เคยลืมจึงพอเพียงแล้วที่จะลงโทษเจ้า พิม"

เขารู้จักชื่อเธอหรือ แล้วความจำอะไรไม่เห็นรู้เรื่อง
หญิงสาวงงไปหมด จึงถามเขาออกไป

"คุณรู้จักฉันแต่ฉันไม่รู้จักคุณ แม้แต่ชื่อก็ไม่รู้
งั้นบอกมาว่าคุณชื่ออะไร อยู่ๆ จะมาลงโทษกัน บ้าเปล่า"