สมรส(ไม่)ปรารถนา

คำโปรย...

เ ริ่ ม แ ร ก ที่คนสองคน ได้ถูกขอร้องให้มาแต่งงานกัน คนหนึ่งเป็นบุตรชายที่อายุสามสิบเอ็ด แต่ไม่มีแว่วจะลงเอยกับใคร
อีกคนคือเด็กในความอุปการะของหญิงเจ้าของบ้าน จนเรียนจบสำเร็จ ไม่ทันจะได้หางานทำ ก็ถูกขอร้องให้มาแต่งงาน หนำซ้ำ แม่ของตัวเองยังกดดันไม่ให้ปฏิเสธ ด้วยคำว่า บุญคุณมันค้ำคอ
เธอต้องมีลูกชายให้คนในตระกูลนี้หนึ่งคน ถึงจะขอหย่ากับเขาได้ มีหรือ คนอย่างอรปรียาจะยอม เมื่อเธอยอมแต่งงาน ก็ค้นพบว่า รภัทร สามีของเธอ ช่างเป็นผู้ชายที่น่ารัก เขาได้เล่าเรื่องบางอย่างในอดีต ที่ทำให้ตัวเองกลัวผู้หญิงให้ฟัง เธอก็รับปากจะช่วยเหลือ
นึกไม่ถึงว่า ความลับ ที่ซ่อน ความลับ อีกทีหนึ่ง มันจะเป็นเรื่องราวบางอย่าง ที่อรปรียาอาจคิดไม่ถึงเลยก็ได้
ติดตามได้ ในนิยายดราม่าเรื่องนี้ ไรต์มาไม่บ่อย โปรดให้กำลังใจกันหน่อยนะค่า ติชมได้เลย ไรต์เต็มใจรับไปปรับปรุงเสมอ

ซินยอริต้า

ตัวอย่างเนื้อหาเพิ่มเติม

"แต่ไหนแต่ไร แม่ไม่สน ว่าอ้อมจะถูกมีดบาดนิ้วหรือไม่ แม่ก็แค่เป็นห่วงก้อนเลือดของพวกเขาเท่านั้น"
นางอิ่มเงยหน้ามองลูก ค้อนใส่อย่างขัดเคือง
"แกก็ชอบคิดอกุศลกับแม่ ระวังบาปนะอ้อม"
"ก็แม่สนใจแต่พวกบ้านคุณนาย ที่แม่มาดูแลหนู ก็เพราะหนูอุ้มท้องให้พวกเขาอยู่ จริงไหมละคะ ?"
นางอิ่มชักจะรำคาญ จึงวางมีดกับผลไม้ลงในถาดตามเดิม จ้องมองลูกสาว ก่อนจะกล่าวย้ำเตือนลูก ไม่ให้ลืมบุญคุณ เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
"ไม่มีคุณนาย แกกับแม่ ก็คงเป็นแค่คนเร่ร่อน ไม่มีที่ซุกหัวนอน เข้าใจไหมยัยอ้อม ว่าทำไมแม่ถึงต้องทำถึงขนาดนี้"
"หนูทราบดีค่ะ ว่าบุญคุณนะต้องไม่ลืม หาทางตอบแทน เพียงแค่หนูไม่เข้าใจแม่ ว่าทำไมแม่ต้องทำขนาดนี้ด้วย"
"อย่าไปสงสัยอะไรมากได้ไหมอรปรียา ถึงแม่จะทำดีกับคุณนาย กับคุณภัทรมากแค่ไหน สุดท้ายแล้ว ผลประโยชน์ทุกอย่าง มันก็เป็นแกที่ได้รับทั้งหมด"
อรปรียาถอนหายใจเฮือก ยกมือขึ้นมา เป็นทำนองว่า โอเค รับทราบแล้ว ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว ทว่าแม่ก็ยังไม่หยุดที่จะย้ำ
"เข้าใจก็ดี ฉะนั้นแล้ว ก็ช่วยประคับประคองก้อนเลือดก้อนนั้นให้ดีที่สุด เพราะหากเด็กเป็นอะไรไป ก็หมายถึงว่า อนาคตของแก ก็จะสะเทือนเช่นกัน"
แม่กล่าวจบ ก็เดินออกไป อรปรียาค่อยๆ นั่งลงบนเก้าอี้ หากให้ถามตามความเป็นจริงแล้ว เธอก็ไม่เคยคาดหวังจะพึ่งพาเงินตราชาติตระกูลของใครทั้งสิ้น แต่ในเมื่อเวลาไม่อาจย้อนกลับไปได้ เธอก็ขอทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ
และที่สำคัญ เธอก็มั่นใจว่า ได้เริ่มตกหลุมรักสามีของตัวเองขึ้นมาแล้ว ฉะนั้น มันก็ถือว่า เรื่องแต่งงาน ไม่ใช่เรื่องไม่ปรารถนาอีกต่อไป...