Bad Levi พ่ายรักบอดี้การ์ดสาว

คำโปรย
"นี่คุณเจ้านายคะไม่ต้องทำหน้าเบื่อโลกแบบนั้นหรอกนะคะ ยังไงคุณเจ้านายก็ต้องเห็นหน้าสวยๆ ของฉันแบบนี้ทุกวันอยู่แล้ว" ฉันหันไปบอกคนขี้เก๊กที่เอาแต่ยืนมาดนิ่งฟอร์มเยอะอยู่ได้จะอะไรนักหนากับการที่ได้ฉันมาเป็นบอดี้การ์ด ดูสิสวยก็สวยหุ่นก็ดีแถมยังแข็งแรงอีกต่างหาก

"ฉันจะทำหน้ายังไงมันก็เรื่องของฉัน ส่วนเธอไปรอที่รถ" เอ้า! ได้ไงคุณแดเนียลจ้างฉันมาเป็นบอดี้การ์ดนะไม่ใช่คนเฝ้ารถ

"ไม่ได้นะคะ ฉันถูกจ้างให้มาเป็นบอดี้การ์ดสาวสวยให้กับคุณเจ้านาย คุณเจ้านายจะมาไล่ให้ฉันไปเป็นเด็กเฝ้ารถไม่ได้นะคะ" พูดจบก็ฉีกยิ้มหวานให้เค้าราวกับว่าสิ่งที่เค้าสั่งไม่มีความหมายอะไร

"น่ารำคาญ" ลีวายมองด้วยหางตาก่อนจะพ่นคำพูดที่ฟังดูน่าเบื่อหน่ายออกมา เค้าไม่ชอบคนจู้จี้จุกจิก เค้าไม่ได้อยากมีบอดี้การ์ดเป็นผู้หญิงแต่น้องชายเค้านี่สิชอบจัดการหามาให้อยู่ได้

ลีวายและบอดี้การ์ดสาวก็เดินเข้าไปในตึกที่เต็มไปด้วยของผิดกฏหมาย

"เธอ!"

'โห! ปืนเยอะมากไหนจะลูกน้องที่เฝ้าก็หน้าตาหล่อทุกคนแบบนี้ใครเห็นเป็นต้องอิจฉาฉันบ้างแหละที่อยู่ท่ามกลางคนหล่อๆ แบบนี้' 

"เธอ!"

"คะๆ คุณเจ้านายเรียกฉันหรอคะ" มัวแต่ยืนคิดภาพมโนอยู่จนลืมฟังเค้าเลยบ้าเอ๊ย! จะมาชอบคนหล่ออะไรตอนนี้ไม่ได้ๆ ทำงานจีน่าทำงาน

"มัวแต่คิดเพ้อฝันอะไรของเธอ"

"ปะ...เปล่าค่ะไม่ได้คิ๊ดด" เค้ามองหน้าฉันอย่างจับผิดนี่เค้าไม่เชื่อฉันงั้นหรอแต่ชั่งเถอะทำงานดีกว่า

"ฉันจะเข้าไปประชุมด้านในส่วนเธอเฝ้าอยู่หน้าห้องและห้ามไปก่อความวุ่นวายที่ไหน...เข้าใจมั้ย" ยืนยืดอกตัวตรงสีหน้าจริงจังให้เค้ามั่นใจว่าฉันจะไม่ไปวุ่นวายที่ไหน แต่ใครล่ะจะทำตามพอเค้าเดินเข้าไปในห้องขาทั้งสองข้างของฉันมันก็เกิดอาการชีพจรลงขา หันซ้ายหันขวาพอไม่มีใครฉันก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินไปตามทาง...

"เดี๋ยวพวกเองเดินไปเฝ้าทางห้องโน้น" พอเดินไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงคนคุยกันว่าจะไม่แวะแล้วเชียวแต่พอเห็นแบบนี้แวะหน่อยดีกว่า

"ห้องนี้มีอะไรนะ?" เดินมาถึงหน้าห้องก็ยืนคิดพิจารณาว่าในห้องนี้มันคือห้องอะไรก่อนจะคิดได้ค่อยๆ เอื้อมมือไปหมุนลูกบิดประตูช้าๆ

แกร็ก!

"โอ๊ะ! ไม่ล็อก" เปิดประตูห้องเข้าไปช้าๆ แต่ในห้องนี้มืดมากมองแทบไม่เห็นอะไรเลยแต่ด้วยความอยากรู้ฉันเลยหยิบมือถือขึ้นมาเปิดไฟฉายเพื่อส่องหาสวิตช์ไฟ

"อยู่ไหนนะ?" 

ปึก!

"โอ๊ยยย!" บ้าเอ๊ย! เดินชนไรวะเนี่ยพอยกมือที่ถือไฟฉายขึ้นส่องหัวใจดวงน้อยมันก็เต้นแรงอยากบ้าคลั่งขาทั้งสองข้างจู่ๆ มันก็ก้าวไม่ออก

"เจ้าที่เจ้าทางอย่าทำอะไรลูกช้างเลยนะคะลูกช้างกลัวแล้ว ฮือออ!" 

"เป็นบ้าอะไรของเธอ" เอ๊ะ! เจ้าที่พูดได้ด้วยหรอ ได้แต่คิดในใจก่อนจะค่อยๆ เงยหน้ามองสิ่งตรงหน้าว่าคืออะไรกันแน่แต่พอเห็นชัดๆ เท่านั้นแหละลมแทบจับ ขาวมากกก! เจ้าที่ที่นี่ขาวมากแต่ทำไมหน้าเหมือน...

"มาทำอะไรในห้องนี้" 

อึก! ชัดเลยคุณเจ้านายนี่หว่าไหนตอนแรกอยู่ห้องประชุมแล้วไงมาโผล่นี่ล่ะ

"คุณเจ้านาย! เอ่อ...คือว่าฉันมา..."

"เข้ามาแบบนี้ดีเลยพอดีฉันกำลังต้องการที่ระบายอารมณ์อยู่พอดี"

"ไม่นะกรี๊ดดดด!"


(อ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อนะคะ เผื่อไม่ถูกใจได้ไม่ดราม่าใส่นักเขียนทีหลังนะคะ) อ่านจบอย่าลืมกดหัวใจและคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์นะคะ
ขอบคุณค่ะ