ประวัติและปฏิปทา ท่านพ่อลี ธมฺมธโร

ท่านพระอาจารย์ลี ธมฺมธโร หรือ ท่านพ่อลี ท่านเป็นศิษย์สำคัญที่หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต โปรดที่สุดและเมตตาไว้วางใจให้สืบทอดข้อวัตรปฏิบัติ ตั้งแต่ยังเป็นภิกษุหนุ่มพรรษา ๕ ท่านเป็น "เพชรน้ำหนึ่ง" เป็น "โพธิ์ธรรม" ที่มีอำนาจวาสนาบารมีธรรมมาก ในครั้งกึ่งพุทธกาลท่านจึงทำประโยชน์ให้ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์อย่างใหญ่หลวง ยากที่จะหาใครเสมอเหมือน ท่านมีหลวงปู่กงมา จิรปุญฺโญ เป็นสหธรรมิก ซึ่งทั้งสองได้บุกเบิกจันทบุรีจนปักหลักวงกรรมฐานสำเร็จ ท่านเป็น "พระหายาก" มีความรู้พิเศษแปลบาลีได้อย่างอัศจรรย์ มีอนุสาสนีปาฏิหาริย์บันลือ สีหนาทแสดงธรรมเป็นเลิศ มีคุณวิเศษอภิญญา ๖ วิชชา ๘ พลังจิตเป็นเลิศ กระแสจิตแรง เป็น นักเสียสละ องค์หลวงตาพระมหาบัวถึงกับชื่นชมและเคารพเทิดทูนบูชาท่านเหมือนหลวงปู่มั่น

อุปนิสัยท่านเป็นพระที่จริงจัง รักสัจจะ เด็ดเดี่ยวอาจหาญ เด็ดขาด เคร่งครัดในธรรมวินัย ไม่ยอมติดอามิส ท่านเป็น "อัศวินยอดนักรบธรรมเดนตาย" ยอมสละชีพเพื่อธรรม ชอบธุดงค์ในป่าลึกตามลำพัง ท่านมีบารมีอัญเชิญพระธาตุเสด็จ มีประสบการณ์เทวดา นาค ครุฑ ภูต ผี ปีศาจ และผจญสัตว์ป่าสัตว์ร้าย เสือโคร่ง ช้างตกมัน โขลงช้างป่า ทั้งเผชิญโลกธรรม ภยันตรายรอบด้าน ท่านก็รอดชีวิตและผ่านอุปสรรคมาได้ทุกครั้ง เพราะ "ธรรมย่อมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรม"

การปฏิบัติธรรมของท่านพ่อลีก็เป็นไปอย่างอุกฤษฏ์ยิ่งยวด ถนัดอดอาหารเป็นเลิศ ชอบถือเนสัชชิก แม้ขณะบรรลุธรรมขั้นสูงสุด ท่านเด็ดเดี่ยวมาก ถึงกับสละชีวิต ท่านปีนบันไดขึ้นเขาแล้วผลักบันไดทิ้ง ยอมอดอาหารเร่งความเพียร "ย่างกิเลส" ตลอด ๑๕ วัน โดยมีน้ำฉันเพียง ๑ กา

ท่านมีปณิธานยิ่งใหญ่มาก ยอมสละชีวิตเลือดทุกหยดเพื่อกิจพระศาสนา บำเพ็ญจริยา ๓ ได้ครบถ้วนสมบูรณ์ ท่านเป็นเสาหลักที่บุกเบิกเผยแผ่ธรรมปฏิบัติทางภาคกลาง กรุงเทพฯ ทำให้ พระธุดงคกรรมฐานเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง ท่านสร้างศาสนทายาทธรรมและคนดีไว้มากมาย สร้างวัดอโศการามจนเป็นศูนย์กลางวงกรรมฐานทางภาคกลาง จัดงานฉลองกึ่งพุทธกาลได้อย่าง ยิ่งใหญ่ ทั้งเป็นผู้ดำริสร้าง "ธุตังคเจดีย์" เพื่อเทิดทูนธุดงควัตร ท่านทำประโยชน์ทุกอย่างสมดัง ปณิธาน สมกับเป็นศากยบุตรพุทธชิโนรสและเป็นศาสนทายาทธรรมของหลวงปู่มั่น แม้ท่านจะมรณภาพก่อนวัยอันควรตามสัจจะที่ให้ไว้กับเทวดา แต่ก็ได้ฝากธรรมประวัติและเรือนร่างธรรมให้ พุทธบริษัทได้ศึกษาปฏิบัติตามและกราบไหว้บูชา โดยท่านสอนให้ยึดบทธรรม "เธอจงมีธรรมเป็นที่พึ่งเถิด" สอน "ทาน ศีล ภาวนา" เน้น "ปฏิบัติบูชา" ตามที่พระพุทธองค์ทรงสรรเสริญ ทั้งนี้เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองมั่นคงสถาพร สมกับปณิธานของท่านสืบต่อไป