ขอโทษที ผู้ชายคนนี้ของฉัน

"หลังฉันมีรอยขีดข่วนเท่าไหร่ ฉันจะกระแทกเธอจนน้ำแตกเท่านั้น" คนได้ยินหยุดการกระทำลงแทบจะทันที ใครจะไปคิดว่าพูดขู่แค่นี้จัสมินจะกลัวจริงๆ

"อ้ะ ไอ้คนใจดำ"

"เธออ่อยฉันเองนะBaby แค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ?" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เหยียดยิ้มที่มุมปาก เขาเลื่อนนิ้วไปเกลี่ยปอยผมที่บดบังใบหน้าสวยของเธอไปทัดใบหูด้วยความทะนุถนอม

"ใครกลัว" เธอจะไม่กลัวเลยถ้าชาติก่อนเขาไม่พูดจริงทำจริง บางครั้งทั้งสองเคยมีอะไรกันจนผ่านไปอีกวันก็มี ความอึดทนนานของเขาทำเธอยอมแพ้เลยจริงๆ

"หื้ม ปากไม่ตรงกับใจเลยนะแต่ไม่เป็นไร ฉันเตรียมถุงยางมาเป็นโหล เธอไม่ต้องกังวล"

"นี่นาย!!!"

"ชู่ๆ แค่นอนครางเฉยๆ ก็พอ"

 

เรื่องย่อ 

เธออยู่กับเขาเพราะติดใจเซ็กส์ แต่เขาอยู่กับเธอเพราะรัก แต่เมื่ออีกฝ่ายมีแต่ปรับสุดท้ายจุดแตกหักก็มาถึง พอเขาไม่อยู่เธอถึงรู้ว่าที่ผ่านมาเขามีค่าและสำคัญมากแค่ไหน...จัสมินคือลูกรักพระเจ้าที่ได้โอกาสย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต และเรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นยังไง ฝากทุกคนไปติดได้ในเรื่องนะคะ 

 
เวกัส

วชิรวิชญ์ พิมโสดาวิสุทธิ์ อายุ 19 ปี ดีกรีเดือนมหาลัยฯ คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา นิสัย รักเดียว อบอุ่น อ่อนโยน ขี้เล่นเฉพาะกับคนที่ชอบ งานอดิเรก แข่งรถ ชอบความเร็ว อยู่ชมรม ฟุตบอล เป็นนักฟุตบอลของมหาลัยฯ สูง 189 เซนติเมตร

"วิศวะมีเกียร์ แต่วิทย์กีฬายังไม่มีเมียนะครับ"

 

จัสมิน

นิรนิล วิศิรากร อายุ 19 ปี ดีกรีดาวมหาลัยฯ คณะมนุษยศาสตร์ นิสัย มีความมั่นใจในตัวเองสูง หยิ่ง เอาแต่ใจ ร้ายมาร้ายกลับ งานอดิเรก อ่านนิยาย เล่นเปียโน ไวโอลิน และกีตาร์ อยู่ชมรม ดนตรี สูง 160 เซนติเมตร

"ใครบอกฉันร้าย แค่ตบยุงตายยังไม่เคยเลย"

 

อาร์เจ

นพดล โพพิชัย อายุ 19 ปี ดีกรีเดือนคณะวิศวะฯ คณะวิศวกรรมศาสตร์ นิสัย กระล่อน เห็นแก่ตัว เจ้าชู้ ปากหวาน ไม่เคยรักใครจริง งานอดิเรก แข่งรถ แต่งรถ เป็นแฟนเก่าของจัสมิน สูง 184 เซนติเมตร

"เธอเข้าใจป่ะ คือแบบว่า ถ้าฉันคบเธอแบบเปิดเผย ผู้ติดตามใน TikTok ฉันจะลดอ่ะ"

 

แยม

ยลดา เหมันต์ตรี อายุ 19 ปี คณะพยาบาลศาสตร์ นิสัย อ่อนโยน พูดน้อย ยิ้มเก่ง แต่เป็นยิ้มที่ไม่ค่อยจริงใจเท่าไหร่ งานอดิเรกไม่มี วันๆ เอาแต่คอยตามจีบเวกัส สูง 162 เซนติเมตร

"ถ้าฉันไม่ได้เขา เธออย่าหวังว่าตัวเองจะได้"

 

อาร์เจ : ทำไมละจัสมิน เธอชอบฉันมากไม่ใช่เหรอ เรากลับมาคบกันเถอะนะ

จัสมิน : ไม่!! แล้วที่บอกว่าฉันชอบนายมากอ่ะ มั่นหน้าไปเองป่ะ ตลก

อาร์เจ : หึ พอได้เป็นดาวมหาลัยฯ ก็หยิ่งขึ้นเยอะเลยสินะ

จัสมิน : ทำไม ทีนายยังทิ้งฉันไปตอนตัวเองได้เป็นเดือนคณะหนิ ห่วงยอด follows มากไม่ใช่เหรอ กลับมาง้อฉันทำไม?

อาร์เจ : ก็ตอนนั้นค่าความนิยมฉันจะลดไง เธอไม่เข้าใจหรอก ถ้าเธอตกลงคบกับฉันแบบไม่เปิดเผย ฉันคงไม่ต้องบอกเลิกเธอ

จัสมิน : งั้นก็รู้ไว้ด้วยนะ ฉันคงไม่กลับไปคบกับนายแน่นอน เดี๋ยวค่าความนิยมฉันตก

อาร์เจ : ข้ออ้าง ความจริงเธอเล็งคนใหม่เอาไว้แล้วสิ คงหวังจะคบกับไอ้เวกัสเดือนมหาลัยฯ นั่นสินะ

จัสมิน : อุ้บ!! รู้ทันซะแล้ว จะบอกให้ เขาหล่อและรวยกว่านายเยอะเลย ที่สำคัญ ไม่เหี้ยเหมือนนายด้วย บ๊ายบาย โชคดีนะคุณแฟนเก่า ชีวิตต่อจากนี้ขอให้มีแต่ความฉิบหาย ฉันไปละ อยู่ใกล้นายนานๆ เดี๋ยวค่าความนิยมจะตก

.

.

เวกัส : ถ้าฉันลงแข่ง?

จัสมิน : ฉันจะตามไปเชียร์นายที่ข้างสนามทุกแมตช์

เวกัส : ถ้าฉันเจ็บ

จัสมิน : ฉันจะเป็นแพทย์สนามให้นายเอง

เวกัส : แล้วถ้าฉันรักเธอไปหมดทั้งใจ

จัสมิน : ฉันก็จะรักนายให้มากกว่า

ปล. นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนไม่ได้มีการพลาดพิงถึงผู้อื่นแต่อย่างใดและไม่อนุญาตให้นำไปดัดแปลงหรือทำซ้ำหากจับได้เราจะดำเนินการตามกฏหมายทันที