สุนัขมักหวงเจ้าของ แต่เจ้าของดันเป็นถึงผู้ครองแคว้น

มู่เหยียน X จ้าวเฟยหรง

"มู่เหยียน!"
"จะเสียงดังทำไม ปลิงอยู่ใต้กางเกง จะให้ข้าหยิบออกอย่างไร"
"ปลิงหรือ!" เฟยหรงไม่สนใจสิ่งใดแล้วเมื่อได้ยินคำว่าปลิง
"ปลิงดำดูดเลือด นั่งลงแล้วอ้าขา ข้าจะเอาออกให้"
เฟยหรงฟังมู่เหยียนออกคำสั่ง ตกใจตาแทบถลน แต่ความเจ็บแปลบตรงขาหนีบ ทำให้เขารีบนั่งลงแล้วอ้าขาออกโดยทันที
กางเกงถูกถกลงเผยให้เห็นเรียวขาอ่อนเปลือยเปล่า ปลิงสีดำบริเวณต้นขาหนีบตัวหนึ่งถูกมู่เหยียนใช้มือตะปบจับ ก่อนจะกระชากออก ปลิงดำปลิวข้ามลำธารชนกับต้นไม้แถวนั้นเสียงดังแอ่ก
"อ้ากกก มู่เหยียนเจ้าเบา ๆ หน่อยสิ!!"

ชาวบ้านหญิงที่เดินมาล้างผักบริเวณลำธารได้ยินเสียงเข้าพลันตกใจ มองมาทางต้นเสียง ก็พบมู่เหยียนกับบุรุษคนหนึ่งกำลังคร่อมทับกันอยู่ ใบหน้าหญิงสาวเห่อร้อนด้วยความเขินอายพร้อมกับหาที่ซ่อนตัวข้างพุ่มไม้แถวนั้นอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวจะโดนพบเห็นแล้วทำให้เสียบรรยากาศ "อะไรกันเนี่ย กลางวันแสก ๆ แท้ ๆ เลย"