อุ้มรักมลทินรักเพื่อนสนิท

คำโปรย...

ความเมาทำให้เธอและเขาที่เป็นเพื่อนสนิทมีความสัมพันธ์กัน แต่เพราะวรกรกำลังจะเเต่งงานกับผู้หญิงที่เเม่หาให้ เขาจึงขอให้เธอออกไปให้พ้นทาง

ลักษิกาทั้งผิดหวัง ทั้งเสียใจ เมื่อพ่อของลูกกลายเป็นคนเห็นเเก่ตัว เธอจึงตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่กับลูกชายตัวน้อยเพียงลำพัง ในเมื่อสำหรับเขาเธอคือส่วนเกิน ก็ต่างคนต่างไป เขาไม่รักเธอ เธอทนได้ แต่ถ้าพ่อจะไม่เห็นคุณค่าของลูก เธอก็พร้อมจะเดินออกมา...


/*/*/*/

"เขามาตรวจร่างกาย แล้วก็ถูกส่งมาที่แผนกนี้เพราะผลตรวจออกมาว่ากำลังตั้งครรภ์ ว่าแต่ ในท้องเป็นลูกนายเหรอ ยินดีด้วยกร"

ไหนๆก็ไหนๆแล้ว หมอหนุ่มจึงถือโอกาสแสดงความยินดี แม้เขาจะรู้สึกแปลกใจที่ทั้งสองดูไม่ยินดีต่อเรื่องที่เกิดขึ้นเลยเเม้แต่น้อย

"ขอบคุณครับ"

เสียงนั้นแผ่วเบาจนแทบจะกลายเป็นเสียงกระซิบ วรกรเดินออกมาจากห้องด้วยท่าทางเหม่อลอยไม่ต่างจากลักษิกาเมื่อครู่ เขานั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมที่เธอเคยนั่งก่อนหน้านี้ ก่อนจะจมอยู่กับความคิดของตัวเอง


/*/*/

"เธอจะเอายังไงเรื่องเด็กในท้อง"

หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะกระตุกยิ้ม ความรู้สึกประหม่าเมื่อครู่เลือนหายแทนที่ด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ทำให้เธอนั้นแกร่งกล้าขึ้นในสายตาคนถาม

ลักษิกาไม่พอใจอย่างมากกับคำพูดของวรกร เด็กในท้องที่พูดถึงก็คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา แต่ทำไมถึงได้เรียกห่างเหินขนาดนี้ ทำราวกับว่าสิ่งมีชีวิตที่กำลังจะเกิดขึ้นไม่มีความหมายอะไรกับเขาเลย

*** จบ มีความสุข ค่ะ***