คู่รักนางร้าย เล่ม 2

"รินรักพี่วา ไม่ว่าจะตอนนั้นหรือตอนนี้หัวใจของรินก็มีเพียงพี่คนเดียวเท่านั้น"
คำบอกรักเอ่ยเอื้อนออกมาพร้อมสายตาที่บอกความรู้สึกให้คนพี่หลุดสะอื้น แต่เสียงนั้นก็ไม่ทันได้เล็ดลอดออกมาเมื่อใบหน้าสวยโน้มลงมาหาอีกครั้ง เรียวปากอุ่นทาบทับลงมาปิดเสียงสะอื้นให้กลายเป็นเสียงครวญแผ่วในเวลาต่อมา ความหวานถูกละเลียดชิมอย่างเชื่องช้าทว่าทำเอาคนใต้ร่างหัวใจสั่นไหว เสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวของพัศมนเป็นคำพูดของจอมป่วนก่อนจะเข้าฉาก

"ถ้าไม่อยากเทคซ้ำ พี่แพมก็ปล่อยไปตามความรู้สึกให้รัญนำทางค่ะ"

แล้วที่ทำอยู่นี่ตกลงเรากำลังถ่ายละครหรือกำลังแสดงความรู้สึกจริงกันอยู่ล่ะ ลำแขนเรียวยกคล้องเกี่ยวลำคอน้องลงมาแนบชิด ปล่อยความรู้สึกส่วนลึกให้เป็นไปตามธรรมชาติที่ควรจะเป็น อือ เสียงครวญแผ่วหวานปะปนออกมากับลมหายใจเมื่อเรียวลิ้นอุ่นสอดเข้ามาเกี่ยวรัดทักทายไม่ต่างจากที่บอกรักกันในชีวิตจริง

ภาพในจอมอนิเตอร์ทำให้คนที่เฝ้ามองอยู่ถึงกับหน้าแดงไปตามกัน ไม่เว้นแม้แต่เปรมกิจและหนุ่มเต๋อ ตาย ปกติเขาหวานกันมากกว่านี้หรือเปล่า ปาณิศามองหน้าจอแล้วหันไปมองพี่ชายก็ได้แต่กลั้นขำ คือมันสมควรสั่งคัทได้แล้วนะ เพราะเขาจูบกันมาจะสามนาทีแล้ว แต่เพื่อนเธอก็นะ เอาชีวิตจริงมาโชว์หรือยังไงกันตอนนี้เพื่อนรัญเคลื่อนปากจมูกไซร้ลำคอลงเนินอกพี่แพมแล้วสิ ชุดที่พันวาใส่เป็นเดรสสีดำเกาะอกเสียด้วย

คัท!ฟู่ เสียงถอนหายใจของแต่ละคนตามมาด้วยคำแซว

"โห พี่เปรมสั่งคัททำไมกำลังเพลินเลย แหม ไอ้รัญมันไม่กลัวพี่แพมอายคนดูหรือไงหรือมันลืมว่ามีกล้องจับอยู่"

จีรภัทรเอ่ยขึ้นมาให้แต่ละคนพากันขำ แค่นี้คนดูก็น่าจะจิกหมอนผ้าห่มกระจุยแล้วมั้ง