ยาใจมัจจุราช

มัจจุราชที่มีลมหายใจโหยหา เธอ มากกว่าสิ่งใด

ตัวเขามีแค้นที่วางไม่ลง เพียงหนึ่งเดียวที่เยียวยาหัวใจอันบอบช้ำนี้มีเพียงเธอ แม่ยอดทูนหัว ยาใจของมัจจุราช
..................
"พี่อยากกอดทูนหัว"
"ตะ แต่ยาไม่อยากนอนแล้วนะ อีกอย่าง นี่ก็เช้าแล้วด้วย"
"เช้าแล้วนอนไม่ได้หรือ เช้าแล้วพี่จะกอดยาไม่ได้งั้นเหรอ ทีธาม ยังกอดได้ ทีธาม ทูนหัวยังดูแลมันแล้วกับพี่ กลายเป็นคนอื่นแล้วใช่ไหม"
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะพี่ดิส ทำไมต้องทำเหมือนน้อยใจกันด้วย"ยาหวานส่ายหน้า สีหน้าดูกังวลและตามคนเจ้าเล่ห์ไม่ทัน
"แล้วไม่ได้เหรอ เมื่อก่อน พี่คือพี่หนึ่ง ตอนนี้ พี่อยู่ที่เท่าไหร่ของยา"
................
"ทะ ทีนี้ปล่อยยาได้หรือยัง"ยาหวานทำใจกล้า ช้อนตามองเขาช้าๆ ทว่า เธอคงไม่รู้ว่าท่าทีเหนียมอายไร้เดียงสานั้น กลับยั่วน้ำลายปีศาจผู้ชั่วร้ายอยากลิ้มรสของหวาน
เธอคือคนที่เขาโหยหาแม้ยามหลับหรือยามตื่น เมื่อได้พบและยิ่งได้สัมผัสกันเช่นนี้ ยิ่งยากจะหักห้ามใจไม่ให้ครอบครองได้
"แค่นี้ไม่พอหรอกทูนหัว"
"เอ๋ ยังไม่พออีกเหรอ ป้าเจนบอกว่ามีกำลังใจและรู้สึกดีทุกครั้งถ้ายาทำแบบนี้"ยาหวานตอบพาซื่อ เธอยังไม่รู้สึกถึงลางร้ายที่คืบคลานเข้ามาช้าๆ
กษิดิสยกมือลูบปอยผมข้างพวงแก้มอวบอิ่ม นุ่มลื่นราวกับผิวเด็กทารก และหอมหวานเต็มไปด้วยราคะทำให้ผู้คนลุ่มหลง
"พี่จะเป็นคนทำเอง"


*อ่านตัวอย่างก่อนสั่งซื้อนะคะ แก้ไขไฟล์เรียบ้อรยแล้ว ขอบคุณมากค่ะ