ที่เดิมคือรัก

"ทะท่าน! คือคุณเหรอคะ" จะเรียกว่าวันโลกแตกก็ไม่ผิดนัก เพราะทันทีที่พบหน้า ท่าน ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าจะเป็นคนคุ้นเคยกันดี
"ครับ จะเรียกแบบนั้นก็ได้ หรือคุณหมิวจะเรียกผมเหมือนที่เคยเรียก ผมก็ไม่ขัด" จะเรียกแบบนั้นมันก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่ เพราะถึงอย่างไรเสีย เขาก็คือคนที่เธอต้องทำให้พอใจตลอดเจ็ดวันนับจากนี้อยู่ดี เธอเพียงแค่ตกใจเพราะไม่คิดว่าคนที่มักจะมีหญิงสาวล้อมหน้าล้อมหลังอย่าง เจ้านาย ของตัวเองนั้น จะมาทำเรื่องอะไรแบบนี้กับเขาด้วย!
ภูผา คือชื่อของเขา
ประธานบริษัทน้ำหอมชื่อดัง ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเก่าแก่ที่มีคุณยายเป็นถึงหม่อมเจ้า มีแม่เป็นอดีตดาราดัง และที่สำคัญมากกว่าอะไรทั้งหมดที่เพิ่งจะว่ามานี้ เขาคือผู้ชายที่เธอไม่ควรจะเข้าใกล้มากที่สุด ไม่ว่าจะกรณีไหน!
"ทำไมคุณภู"
"ตามกฎแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์ตั้งคำถามกับผม ไม่ใช่เหรอครับ" เป็นภูผาที่เอ่ยสวนขึ้น ถึงกฎที่อีกฝ่ายต้องจำให้มันขึ้นใจ
"หมิว คือฉันขอโทษค่ะ" เมื่อรู้สึกว่าตัวเองเหมือนจะทำให้คนตรงหน้าไม่สบอารมณ์ เธอถึงได้เอ่ยขึ้นพร้อมก้มหน้านิ่ง ไม่ยอมบรรยากาศแบบนี้เลยให้ตายสิ ยังไงก็ไม่ชอบจริงๆ
"ผมร้อน อยากอาบน้ำ ถ้าหายตกใจแล้วตามเข้าไปทำหน้าที่ของคุณด้วย อย่าช้านะครับ ผมไม่ชอบรอใครนานๆ" หญิงสาวทำได้เพียงพยักหน้ารับ ก่อนจะจ้องมองเขาจนลับสายตา ท่ามกลางความรู้สึกมากมายที่กำลังว่ายวนอยู่ในหัว
ผู้ชายมีทั้งกี่แสนกี่ล้าน จะเป็นใครก็ได้แต่ทำไมต้องเขา
ไม่คิดไม่ฝันเลย
ว่าโชคชะตาจะเล่นตลกร้าย กับชีวิตของเธอเอาแบบนี้!