ชะตาหนนี้ ข้าขอลิขิตเอง

ความเข้าใจผิดก่อเกิดเป็นความแค้น นางถูกคนรักหักหลังในวันมงคล ยิ่งไปกว่านั้นยังสูญเสียครอบครัวในวันเดียวกันอีก โชคชะตาช่างโหดร้ายป่าเถื่อนกับนางยิ่งนัก หากมีสิทธิ์เลือก ข้าจะกำหนดชะตาด้วยตนเอง

เรื่องย่อ 

"ข้าไม่ได้สั่งให้สังหารคนสกุลหาน แม้ว่าในใจอยากจะทำมากก็เถอะ" จู่ ๆ เขาก็เอ่ยขึ้น ซึ่งมันทำให้ซูเหยารีบหันมาทันที

"ข้าไม่เชื่อ" ตอบกลับเสียงแข็ง

"แล้วแต่เจ้า ข้าแค่บอกไว้เท่านั้น" เอ่ยอย่างไม่ไยดี

"ท่านข่มขู่ข้าครั้งแล้วครั้งเล่า จะให้เชื่อได้เยี่ยงไรว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง แล้วเกิดอันใดขึ้นกับลุงว่าน ท่านสั่งคนสังหารเขากระนั้นหรือ ท่านมันโหดเหี้ยมเกินไปแล้วหลินคุน"

"ข้าไม่ได้สั่ง จะเชื่อหรือไม่ก็ช่าง ข้าแค่เตือนเจ้าว่าอย่าดึงผู้อื่นมาเกี่ยวข้องให้มากนัก คนเหล่านั้นอาจจะชีวิตสั้นลงก็ได้"

"หากมิใช่ท่านแล้วจะเป็นใครที่คิดทำเรื่องพวกนี้ ครอบครัวข้าก็ตายไปแล้ว ยังไม่สาสมกับความแค้นของท่านอีกหรือ"

"ไม่ เพราะข้าไม่ได้ลงมือเอง พวกมันสมควรตาย แต่ต้องมิใช่เพราะฝีมือผู้อื่นเช่นนี้"

มือที่กำบังเหียนถูกปล่อยออกมาหนึ่งข้าง เพื่อกอดเอวเล็กให้แนบอก คนไม่รู้คงคิดว่าหลินคุนกำลังแสดงความรักต่อภรรยาอยู่เป็นแน่ ทว่าความจริงเพื่อรั้งนางมาฟังเสียงเขาให้ชัดขึ้นต่างหาก น้ำเสียงที่ยังเต็มไปด้วยความแค้นที่มีในใจ

"เช่นนั้นท่านก็เอาชีวิตข้าไปเสียเลยสิหลินคุน" คำเรียกขานมันช่างห่างเหินเข้าไปทุกที




#หลัวชั่วอีกคน ไม่รู้จะได้เป็นพระเอกไหม 

ฝากนิยายจีนโบราณเรื่องใหม่ด้วยนะคะ 

มาเป็นกำลังใจให้ลูกสาวผ่านด่านเคราะห์ด้วยกันนะคะ
เรื่องนี้จะออกมาแนว หลัวที่ดีคือหลัวใหม่ไหมมาคอยตามกันนะคะ