เล่ห์รักอริสสา

"หม่อมฉันมั่นใจ ว่าพระองค์เคยชอบหม่อมฉัน"อริสสาเอ่ยขึ้นหลังจากเดินตามอีกฝ่ายมาติดๆ เป็นผลให้องค์หญิงเซียน่าหยุดฝีเท้า พร้อมโบกมือบอกผู้ติดตามให้ถอยห่างออกไปก่อน
หญิงสาวสูงศักดิ์ก้าวเท้าเข้ามาหาอริสสาด้วยท่วงท่าสง่างาม ใบหน้าคมคายเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม สายตาดุจเหยี่ยวยังคงจับจ้องหญิงสาวที่อยู่ในชุดราตรีสีน้ำเงินเข้ม ไม่ว่าจะมองมุมไหนผู้หญิงคนนี้ก็สวย  ทว่าช่างน่าเสียดายที่ความสวยนี้กับเป็นพิษสำหรับเธอ
"เราจะชอบคุณได้อย่างไร ในเมื่อคนที่ชื่ออริสสา ไม่มีตัวตนกับเรา"องค์หญิงเซียน่ากล่าวตามความจริง
"แต่พระองค์กับหม่อมฉันเคยจูบกันเพคะ"
"เท่าที่เราจำได้ ผู้หญิงคนนั้นชื่ออริสตา ไม่ใช่อริสสา"
"แต่อริสตาตอนนั้นก็คืออริสสาค่ะ"
"อย่างนั้นหรือ"
"ใช่เพคะ"
"หากเป็นอย่างนั้น มันยิ่งทำให้เรามั่นใจ ว่าสิ่งที่เราคิดนั้นไม่ผิด"
"พระองค์กำลังคิดอะไร"
"คิดว่าความสวยของคุณมันช่างเป็นพิษ พิษร้ายที่ชอบหลอกลวงผู้อื่น ช่างไม่น่าอยู่ใกล้เลยจริงๆ"กล่าวจบองค์หญิงเซียน่า จึงหมุนตัวเดินจากไปพร้อมด้วยผู้ติดตามทันที 
"ไม่เหมือนเซียน่าคนที่เราเคยรู้จักเลยสักนิด เจองานยากแล้วเรา"