โอบใจไว้ในอวนรัก

'วาฬ' ชาวประมงหนุ่มผมยาวกร้าวใจได้ช่วยชีวิต 'มีน' ขึ้นมาจากทะเล ด้วยความอ่อนไหวและเคมีเคใจที่เข้ากันสุดๆ คืนนั้นพ่อพระเอกหล่อเซอร์กับนางเอกคนสวยต่างยินยอมพร้อมใจทำในสิ่งที่ฟินยิ่งกว่า 'เย่อกับปลา'

แต่พอตอนเช้ากลับโดนตามล่าจนต้องหนีตายไปติดเกาะด้วยกัน ที่นั่นพระเอกได้เห็นทักษะการใช้มีดแล่ปลาขั้นเทพของนางเอกทำให้เขาหลงรักจนแทบบ้า แต่ว่าตอนกลับขึ้นฝั่งมาเธอดันขอให้ลืมเรื่องที่ทะเลไปซะงั้น

ถึงอย่างนั้นก็เถอะ คนมันเคยเย่อกันแล้วย่อมไม่แคล้วมีเยื่อใย หนุ่มหาปลากับสาวนักแล่กลับมาเจอกันอีกครั้ง ถึงได้รู้ว่าแท้จริงแล้วเขาคือประธานบริษัทส่งออกอาหารทะเลหมื่นล้าน ส่วนเธอคือเชฟสาวเจ้าของร้านแฮมเบอร์เกอร์ปลาไทย

กว่าจะตามง้อขอคืนดีได้พระเอกก็ต้องชักเสากระโดงเรือให้ตั้งโด่อยู่หลายรอบ ส่วนนางเอกก็ไม่รู้แล่ปลาอีท่าไหนทำไมถึงได้ฉ่ำแฉะไปทั้งครัวอย่างนั้น ที่สำคัญท่ามกลางรักร้อนราคะยังจะต้องมาไขปริศนาอีกว่า ใครกันแน่ที่โกรธแค้นจนอยากจะแล่พระเอกเป็นชิ้นๆ


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


"หายคิดถึงผมหรือยังครับ"
"มีนยังไม่ได้บอกเลยค่ะว่าคิดถึง"
"ครางขนาดนี้ผมไม่เชื่อหรอกว่าไม่คิดถึง"
"อื้อออ...ยังไม่หายคิดถึงเลยค่ะ"

ธวัฒน์จูบหน้าผากมนด้วยรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ ในเมื่อเธอดูพร้อมที่จะไปต่อเขาจึงพลิกร่างบางกลับหลังหัน กดให้เธอก้มหน้าแนบตัวลงกับเคาน์เตอร์ที่ชิดติดผนังจนบั้นท้ายอวบงามปรากฏอยู่ตรงหน้า

ชายหนุ่มฟาดมือหนาลงไปเบาๆ อย่างหยอกเย้า แล้ววนมืออุ่นอยู่บนต้นขาข้างหนึ่งเพื่อจุดไฟปรารถนาให้คุกรุ่น ก่อนจะยกมันขึ้นพาดตะกายเคาน์เตอร์เพื่อเปิดทางให้เขาได้ล่วงล้ำเข้าไปในตัวเธออีกครั้งจากด้านหลัง สัมผัสที่ลึกซึ้งและซาบซ่านเกินต้านทานทบทวีมากขึ้น เมื่อก้นงามงอนกระเด้งรับแรงกระแทกของเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

"วาฬขา"
"ครับมีน"
"ตั้งแต่คืนนั้นมีนก็อยากให้คุณทำแบบนี้มาตลอดเลยค่ะ"