ภูผาเคียงดาว

ว่ากันว่าความรัก คือสายใยที่ถักทออย่างเชื่องช้าทว่าเหนียวแน่น ต่อให้เต็มไปด้วยอุปสรรค แต่หากรักแล้ว ย่อมทำทุกอย่างเพื่อให้รักนั้นคงอยู่และผลิบาน ดังภูผา...ที่ตั้งตระหง่านเคียงข้างดวงดาว

"ดาวชอบพี่ภูค่ะ"
"มะ เมื่อกี้หนูดาวว่าอะไรนะคะ" ชายหนุ่มเอ่ยถามอีกรอบเพราะคิดว่าตนเองต้องหูฝาดไปแน่ๆ

รุ้งดาวรู้สึกเอียงอาย แต่ก็ยอมพูดอีกที

"ดาวชอบพี่ภูค่ะ ชอบมานานแล้ว"

"อ้าว แล้วที่หนูดาวบอกกับพี่ว่า"

"โธ่เอ๊ย อุตส่าห์พูดขนาดนั้นแล้วยังเดาไม่ออกอีก พี่ภูนี่บื้อจริงๆ เลย ตอนแรกดาวจะเก็บเอาไว้เฉลยหลังจากทำกายภาพเสร็จ ปล่อยให้พี่ภูงงต่อไป แต่ตอนนี้ดาวทนไม่ไหวก็เลยสารภาพก่อนเลย" หญิงสาวส่งค้อนวงเล็กๆ ให้อีกฝ่าย

"ร้ายนะเรา ที่มาแกล้งให้พี่งง พี่ก็แอบตงิดใจอยู่แล้วเชียว ว่าคนที่หนูดาวพูดถึงคือพี่แน่ๆ แต่พี่ก็ยังไม่ฟันธงเพราะกลัวผิดหวัง พอวันนี้พี่ได้ยินคำสารภาพของหนูดาวก็รู้สึกอึ้งไป ในขณะเดียวกันก็แอบประหลาดใจอยู่ไม่น้อย หนูดาวแสบมาก" ภูผาขยี้ศีรษะรุ้งดาวอย่างมันเขี้ยวระคนเอ็นดู

"ประหลาดใจยังไงคะ"

"ก็ที่ผ่านมาหนูดาวแสดงออกว่าคิดกับพี่แค่พี่ชาย ไม่ได้รู้สึกกับพี่เหมือนคนรัก แต่วันนี้จู่ๆ ก็มาบอกว่าชอบพี่ เห็นมั้ยคะ เป็นใครจะไม่ประหลาดใจบ้าง"

"แล้วพี่ภูล่ะคะ คิดยังไงกับดาว" เธอถามความรู้สึกของเขาบ้าง

ภูผาลูบท้ายทอยเบาๆ ด้วยความเขิน ก่อนจะสารภาพ

"พี่ก็ก็ชอบหนูดาวเหมือนกันแหละค่ะ"

"อะไรนะคะ ดาวไม่ได้ยิน"

"พี่ชอบหนูดาว ชอบมานานแล้ว" เขาบอกความรู้สึกอีกครั้ง ทว่ารุ้งดาวทำเป็นไม่ได้ยินอีกเช่นเคย

"ดาวไม่ได้ยินจริงๆ ค่ะ สงสัยหูดับชั่วคราว"

"หนูดาวจงใจแกล้งพี่ใช่มั้ยคะ แสบอีกแล้วนะเรา" เขาหยิกแก้มเธอเบาๆ อย่างเอ็นดู

หญิงสาวหัวเราะคิกคัก

"ดาวชอบแกล้งพี่ค่ะ เพราะสนุกดี"

+++++++++++++++++++++
นักอ่านจะได้สัมผัสไปกับความรักที่สดใสของพระเอกนางเอก ดื่มด่ำกับบรรยากาศริมทะเล ความอ่อนโยนของพระเอกที่มีต่อนางเอก รับประกันว่าถ้าทุกคนได้อ่านจะต้องอมยิ้มแน่นอนครับ