ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายสายแบ๊ว

เซียนกระรอกน้อยแสนขี้เกียจถูกดูดเข้าไปในมิติโดยบังเอิญ ระบบสั่งให้รับบทเป็นนางร้ายที่มีจุดจบไม่สวย ดวงตากลมโตมองตาแบ๊วใส่ระบบที่เอาแต่พล่ามไม่หยุด ปากขยับเคี้ยวขนมเพลิดเพลินยิ่งนัก (ฮา+น่ารัก)

คำโปรย
ระบบได้โฮสต์หน้าใหม่มารับบทเป็นตัวร้าย ทว่าทำไมโฮสต์คนนี้ถึงได้ขี้เกียจแถมชอบทำตัวบ้องแบ๊วผิดบทบาทยิ่งนัก
"นี่พ่อรูปหล่อ...ป้อนผลไม้ชิ้นนั้นให้ข้าหน่อยซิ"
กระรอกน้อยตัวอวบอ้วนส่งเสียงจี้ดๆ พลางแบอุ้งเท้าขนาดเล็กน่ารักโบกไปมา ท่ามกลางสายตาตกใจของเหล่าทหารที่รักษาเวรยามอย่างเคร่งครัด
ระบบปาดเหงื่อ เสียวว่าตนอาจตกงานเพราะโฮสต์หาเรื่องปักธงตายให้ตนเองแล้ว
มันเบิกตากว้างมองภาพชายร่างสูงกำยำ...ใบหน้าปกคลุมด้วยหน้ากากเงินสลักลายยักษ์แยกเขี้ยวที่พร้อมจะกำจัดทุกสิ่งที่ขวางหน้า
ท่านอ๋องแสนป่าเถื่อนโหดเหี้ยม ความสามารถในการบั่นคอคนขาดเพียงเสี้ยววินาที
แถมตอนนี้มือแกร่งกอบกุมมีดสั้นแสนคมกริบ จนเห็นประกายสีเงินแวววาวสะท้อนแสงแดดยามบ่าย
ระบบกลืนน้ำลายดังเอื้อก!
ลุ้นตัวโก่งกับวีรกรรมของโฮสต์หน้าใหม่ที่ทำเอาปวดกระเพาะจนต้องหายามารับประทานแก้เครียดไม่หยุดหย่อน
มันอยากบอกกระรอกน้อยจอมซื่อบื้อ
'โฮสต์ยังไม่ถึงคราวตายเลย
อย่าเพิ่งตายก่อนบทที่กำหนดได้ไหม
ผมยังไม่อยากถูกตัดโบนัส'
น่าเสียดายที่มัน...ห้ามไม่ทันแล้ว!!!

อ่านจบแล้วช่วยรีวิวแนะนำนิยายให้น้องกระรอกน้อยด้วยนะ หากเจอคำผิดแจ้งไรท์ได้เลย
อุ้งมือน้อยที่เต็มไปด้วยเส้นขนนุ่มแบออกกว้าง ยามขอหัวใจสนับสนุนจากนักอ่านนิยายเรื่องนี้