บ่วงรักเมียเก็บตก

เนตรดาวถูกเพื่อนรักหักหลัง โดนคนที่ไว้ใจปล้ำจะทำเมีย เธอดิ้นรนเอาตัวรอดจนตกน้ำ ได้รับบาดเจ็บ

ภูวดลช่วยเธอขึ้นมาจากน้ำ พาเธอไปรักษา แต่เมื่อเธอรู้สึกตัว...เธอกลับจำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้แม้กระทั่งว่าตัวเองชื่ออะไร

วันหนึ่งเธอได้พบกับเด็กผู้หญิงแสนน่ารักมาเรียกเธอว่า พี่ดาว ความทรงจำคืนกลับมา และยิ่งหัวใจของเธอไม่รักดี ไปหลงรักผู้ชายที่ขี้รำคาญ แถมจ้องแต่จะส่งเธอกลับบ้าน เธอจะต้องทำอย่างไรถึงจะผูกมัดหัวใจผู้ชายอย่างเขาได้

............................

"ว่าไง หน้าตาผมตอนไม่มีหนวดดูดีกว่าตอนมี หรือมีแล้วดูดีกว่าไม่มี"

"แหม ใจร้อนจริงนะคะ" เธอสัพยอก "เอาล่ะฉันจะพูดแบบไม่อคติ คุณมีหนวดก็หล่อนะ หล่อแบบคมเข้ม แบดๆ หน่อยสาวชอบ"

"เหรอ แบดๆ นี่คือยังไง ผมนึกภาพไม่ค่อยออก"

เขาแกล้งเย้าเธอเล่น แต่หญิงสาวกลับคิดเป็นจริงเป็นจังว่าเขาอยากรู้คำตอบ เธอจึงพยายามหาคำพูดที่จะเปรียบเทียบให้เขาเห็นภาพ

"ว่าไง หล่อแบบแบดๆ มันหล่ออย่างไร หนุ่มบ้านป่าอย่างผมฟังไม่เข้าใจ"

"หล่อแบดๆ ก็คือหล่อแบบทรงโจรนั่นแหละ" ในที่สุดเธอก็หาคำตอบให้เขาได้

"อ๋อ หล่อแบดๆ หล่อทรงโจรนี่เอง" เขาพยักหน้ายิ้มๆ "แล้วถ้าไม่มีหนวดล่ะเป็นอย่างไร"

"ก็หน้าจะหวาน"

"เอาให้แน่ๆ หน้าหวานหรือหน้าบาน" เขาถามด้วยน้ำเสียงกรุ้มกริ่ม

"ก็หน้าหวานสิ หรือจะอยากหน้าบานล่ะพ่อคุ๊ณ" เธอขึ้นเสียงสูงในท้ายประโยค

"ไม่อยากเป็นคนทรงแบดหรือคนหน้าหวานเลย"

"อ้าว ทำไมล่ะคะ จะหวานหรือจะคมเข้มก็เป็นคุณนั่นแหละนะ"

"ก็รู้ว่าเป็นผม แต่ไม่อยากเป็นนี่ครับ"

"หือ" เธอเลิกคิ้วขึ้นกับคำตอบของเขา "ไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีหรือคะ"

"ใช่"

"แปลกจัง มีแต่คนอยากได้รูปหน้าอย่างคุณ แต่คนมีกลับไม่อยากได้"

"ผมไม่อยากได้ก็เพราะอยากมีหน้าตาน่ารักสำหรับคุณน่ะสิ"

"อะไรนะคะ นี่คุณอย่าบอกนะว่ากำลังจีบฉันอยู่"

"แล้วจีบไม่ได้เหรอ"