กาลครั้งนั้นฉันยังเป็นเด็ก

ทุกคนยังมีความเป็นเด็กในตัวเองเสมอ เพียงแค่ให้เวลาและกลับไปที่ความสุขโดยปราศจากการปรุงแต่งว่าต้องมี ต้องเป็นแบบไหน เมื่อนั้นเราจะได้พบเจอเด็กคนนั้นอีกครั้ง ได้มีเวลากลับไปยิ้มกว้าง กลับไปหัวเราะให้ดังอีกครั้งเหมือนที่เคยทำมา เพราะความสุขที่เรียบง่ายนั้นยังคงอยู่ในตัวของเด็กคนนั้นที่มีเพียงร่างกายที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่แค่นั้นเอง
อย่าปล่อยให้การเติบโตพรากความสุขที่เคยมี และยังคงมีอยู่เสมอนั้นหายไปจากชีวิตเลย แต่จงใช้ความสุขนั้นนำทางชีวิตในทุกช่วงเวลาของการเติบโต ใช้ความเป็นเด็กที่มีจิตใจอันไร้เดียงสาโอบกอดทุกย่างก้าวของชีวิตให้เต็มไปด้วยรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะเพื่อลดความกังวล ลดความหวาดกลัวที่เด็กคนนั้นก้าวผ่านมาได้ทุกครั้งจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในวันนี้ และจะยังคงเติบโตมากยิ่งขึ้น พร้อมกับพาตัวเองก้าวผ่านทุกช่วงจังหวะของชีวิตเพื่อมองการเติบโตของอดีตนั้นซึ่งเป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่เติบโตขึ้นในทุกๆวัน