Daddy ที่แปลว่าร้าย

แม้ได้อยู่ข้างกายผู้บริหารหนุ่มอย่าง คณิณ
แต่ คริมา รู้ดีว่าความสัมพันธ์ทั้งหมดต้องเก็บเป็นความลับ
เขาหล่อเหลา ฉลาด และร้ายกาจ
ทั้งยังร้อนแรงแทบแผดเผาเมื่อเล่นบทรักกับเธอบนเตียง

ทว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาเป็นได้เพียงเจ้านายกับเลขาเท่านั้น
ต่อให้มีความรู้สึกลึกซึ้งแค่ไหนก็แสดงออกไม่ได้เด็ดขาด
เพราะคนที่ถูกซ่อนไว้ในเงาอย่างเธอไม่มีวันสู้ตัวจริงได้
ต่อให้รักมากแค่ไหน เมื่อถึงเวลาเธอก็ต้องจากไปอยู่ดี

++++++++++++++++++++++

"ครีมมีเรื่องอยากคุยกับบอสค่ะ"
"อืม ว่ามาสิ"
"ครีมจะย้ายออกไปอยู่ข้างนอก"
"ว่ายังไงนะ"
คนฟังถามย้ำราวกับไม่เชื่อหู คราวนี้ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาชิดคนตัวบางที่ยังยืนนิ่งไม่ขยับ ดวงตาคู่สวยของเธอฉายแววมาดมั่น ก่อนประโยคที่คิดมาแล้วทั้งคืนจะถูกเอ่ยออกไปด้วยความหนักแน่นอีกครั้ง
"ครีมจะย้ายออกจากอัศวสินธุ์ค่ะ"
พูดออกไปแล้ว ในที่สุดเธอก็พูดได้เต็มปากเสียที
คริมาสูดลมหายใจลึก หลังจากนั้นพลันเกิดความเงียบเกาะกินไปทั่วทั้งห้อง
เธอไม่อาจหาญคิดว่าคำพูดของตัวเองจะสั่นคลอนความรู้สึกของใครได้
ไม่ได้คาดหวังว่าคนอย่างเขาจะเสียใจหรือเหนี่ยวรั้ง
เธอรู้ตัว รู้ดีมาตลอด
"เธอมีสิทธิ์ตัดสินใจงั้นเหรอครีม"
"สิทธิ์ขาดในตัวเธอก็เป็นของฉันต่างหาก"

++++++++++++++++++++++

กลีบปากของคนตัวเล็กที่ถูกบดขยี้หน่วงหนักเป็นเวลานานบวมแดงและฉ่ำชื้น ฝ่ามือเล็กปัดป่ายกับกรอบหน้าของคนตัวสูงด้วยความทรมาน ทว่าเจ้าของปลายลิ้นกลับยังดูดคลึงอยู่กับความอ่อนนุ่มนั้น ไม่อาจละกลีบปากจากสัมผัสหอมหวานนี้ได้เลย
กายบางที่ถูกตรึงอยู่กลางเตียงกว้างนอนไร้เรี่ยวแรงอยู่ใต้ร่างใหญ่หนา ข้อมือทั้งสองข้างของเธอถูกรวบเหนือศีรษะ ริมฝีปากสีแดงก่ำถูกเขาตะโบมจูบร้อนแรงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฝ่ามือที่ว่างอยู่ลูบไล้ไปตามผิวกายร้อนจัด คำตัดพ้อต่อว่าต่างๆ นานาถูกกลืนหายเหลือเพียงเสียงครางอู้อี้ในลำคอ เมื่อเจ้าของร่างหนาที่ทาบทับไม่เปิดโอกาสให้เสียงเหล่านั้นได้เล็ดลอด
คณิณยังคงรุกเร้าอยู่กับผิวกายเนียนละเอียดอย่างเอาแต่ใจ กวาดชิมความหวานจากทั่วโพรงปาก ซึ่งน่าหงุดหงิดไม่น้อยเมื่อสัมผัสได้ถึงรสเฝื่อนของแอลกอฮอล์ที่เจืออยู่
เขาไม่ได้โกรธที่เธอดื่มเหล้า แต่ความไม่พอใจนั้นเกิดจากดวงตาฉ่ำเยิ้มและรอยยิ้มนั่นต่างหาก เธอคงไม่รู้ว่าความหวงแหนในใจเขาล้นทะลักแค่ไหนยามเมื่อเจ้าตัวเอาแต่ยิ้มหัวเราะกับคนอื่น แต่คณิณคิดว่านั่นไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้เขาหลุดการควบคุม แต่เป็นประโยคสุดท้ายที่ออกมาจากริมฝีปากสีสด นั่นต่างหากที่ทำให้ความอดทนของเขาสิ้นสุดลง

++++++++++++++++++++++
ฝากติดตามพระเอกโบ้คนโปรดของนักเขียนด้วยนะคะ
ปล. ซื้อ E-book จากหน้าเว็บหรือ Android ถูกกว่าราคาใน IOS เยอะมากๆ เลยค่ะ
อย่าลืมเช็กราคาก่อนกดซื้อนะคะ