สุดจะคิดถึง

ไลลาลิณอาบน้ำจนตัวหอมฉุย พร้อมที่จะกระโดดขึ้นเตียงฟัดกับภาวัชร
ชายหนุ่มยังนั่งขยันขันแข็งอยู่หน้าจอแล็ปท็อป มาช่วงหลังเธอติดสกินชิปกับเขา แค่ได้นัวเนียก็หลับสบาย แต่คงจะผ่อนคลายถ้าได้ลึกซึ้ง
"วันนี้เราเข้านอนให้เร็วหน่อยดีไหมคะ"
"ลัลล์เป็นอะไรหรือเปล่า" เพิ่งสังเกตว่าสีหน้าของยายน้องไม่สู้ดีนัก
"ลัลล์ปวดหัว" สคริปต์จากพี่เพลย์ก็มา...แต่ใจดันนึกไปถึงอีกคำที่สัปดน
สาธุ...ขอให้ได้ผลด้วยเถอะ ยากกว่าต้องสวมบทบาทเป็นสาวอมทุกข์ก็คือต้องกลั้นขำนี่แหละ
ภาวัชรวางงานที่อยู่ในมือทั้งหมดแล้วเดินเข้ามาหา ใช้มือใหญ่อังหน้าผากเกลี้ยงเกลา "ไมเกรนเหรอ"
"วันนี้ลัลล์เครียดๆ ค่ะ"
"เครียดเรื่องอะไร ระบายให้พี่ฟังได้นะ"
"ลัลล์กลัวจะทำโพรเจกต์ Splendide ออกมาไม่ปัง กดดันไปหมดเลยค่ะ"
ภาวัชรก็นึกว่าเรื่องอะไร มือหนาลูบศีรษะได้รูปด้วยความเอ็นดูแกมห่วงใย
"ไม่ต้องกดดัน ลัลล์มีพี่อยู่ทั้งคน พี่กลับมาหาลัลล์เพราะอยากแบ่งเบาภาระ เรื่องไร้สาระอื่นๆ พี่จะรับเอง"
"ลัลล์อยากเป็นแรงส่งให้พี่ภามนะคะ ไม่อยากเป็นแรงฉุดรั้ง มีพนักงานทักว่าช่วงนี้ลัลล์หน้าหมองคล้ำด้วยค่ะ"
แต่เขากลับคิดว่าเธอสวยสดใสขึ้นนะ
"หมดไฟหมดพลังจังเลย" โอดครวญพลางสืบเท้าไปยังเตียงนอนหลังใหญ่แล้วนั่งจุ้มปุ๊กลงปลายเตียง "นี่ถ้าได้ยาอายุวัฒนะมากิน ลัลล์ก็คงจะกลับมาฟิตเปรี๊ยะ"
"ยาอายุวัฒนะอะไรครับ ต่อให้ขวดละหลายล้าน หรือหายากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร พี่ก็จะหามาให้ลัลล์"
ไม่ต้องไปงมเข็มในมหาสมุทรให้ยุ่งยากหรอกค่ะ แค่เข็มยักษ์ประจำตัวพี่ภามก็พอ
"ยาอายุวัฒนะส่วนใหญ่เป็นพวกสมุนไพร แต่พี่ภามก็รู้ว่าลัลล์ไม่ชอบกินยา ลัลล์เลยไปหาข้อมูลมาพบว่ามีอีกวิธีที่ไม่ต้องกินยาก็ช่วยต้านเซลล์ชราได้ค่ะ"
"วิธีอะไรเหรอครับ"
"มีเซ็กซ์"
"..."
___________

กดซื้อผ่านแอนดรอยด์หรือเว็บจะได้ราคาดีงามกว่า IOS นะคะ