กลรักพิทักษ์ใจ

แพรวรุ่ง ลูกสาวของท่านอธิบดี ต้องโคจรมาพบกับคู่ปรับเก่าอย่างกฤตภาสโดยบังเอิญ ซึ่งเธอไม่รู้ว่าเขาคือหัวหน้าอุทยานแห่งชาติ ความวุ่นวายจึงได้บังเกิดขึ้นทันที


"มาทำอะไร" เสียงใครบางคนที่คุ้นหูลอยมาทางด้านหลัง ทำให้หญิงสาวต้องหันไปมอง ก่อนจะพบกับคนที่เธอไม่ค่อยจะชอบหน้าเท่าไหร่นัก ซึ่งตอนนี้เขาอยู่ในชุดลายพรางของหน่วยงาน ถ้าเดาไม่ผิดน่าจะเพิ่งเลิกงานมาไม่นาน
"มาส่งปิ่นโตค่ะ" เธอกลั้นใจตอบออกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะคิดว่าเขาน่าจะมีประโยชน์กับตัวเองบ้างในอนาคตอันใกล้นี้
"เอาไปวางไว้บนโต๊ะตรงศาลาข้างลำธารนั้นเลย" เอ่ยบอกหญิงสาวอย่างออกคำสั่ง พร้อมกับชี้นิ้วไปด้วย
ทำให้ใบหน้านวลงามของคนถูกสั่งดูจะไม่ค่อยพอใจนัก แต่ก็ต้องเก็บงำความรู้สึกไว้ภายใน แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่รอดพ้นสายตาคู่คมของคนสั่งอยู่ดี
"ฉันเอาปิ่นโตมาให้ท่านหัวหน้าอุทยานนะคะ ไม่ใช่ของคุณ" แพรวรุ่งบอกออกไป เพราะกลัวว่าผู้ชายตรงหน้าอาจจะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นของตัวเอง พลางนึกหมั่นไส้ที่เขาทำตัววางอำนาจราวกับเป็นเจ้าของบ้านเสียเอง
กฤตภาสนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง พลางนึกถึงบทสนทนาในรถเมื่อวาน ซึ่งน่าจะทำให้เธอเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะยิ้มออกมาที่มุมปากอย่างนึกสนุก "หัวหน้าอุทยานไม่อยู่ ไปราชการที่กรุงเทพฯ หลายวัน อาทิตย์หน้าโน่นแหละถึงจะกลับมา ท่านให้ผมมาช่วยดูแลบ้านให้" ชายหนุ่มไม่ได้แก้ตัวใดๆ แถมยังยอมรับในสิ่งที่หญิงสาวเข้าใจอีกต่างหาก
"คุณคงเป็นคนสนิทของหัวหน้าอุทยานสินะ" แพรวรุ่งเดาตำแหน่งของชายหนุ่มอีกครั้ง เพราะคิดว่าการที่เจ้าของบ้านจะให้ใครสักคนมาดูแลบ้านให้ คงจะต้องไว้ใจน่าดู
"ก็ประมาณนั้น" ตอบออกไปโดยไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธแต่อย่างใด
เพื่อได้รับคำตอบ หญิงสาวจึงเดินไปหยิบปิ่นโตตรงตะกร้าหน้ารถ เพื่อไปวางไว้ที่ศาลาริมลำธารตามที่เขาบอก ไม่นานนักก็มีผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งวิ่งเข้ามาหาชายหนุ่ม ก่อนที่สองหนุ่มจะยืนคุยกันที่ลานหน้าบ้าน ซึ่งหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงศาลาได้ยินบทสนทนาไม่ชัดนัก แต่ก็พยายามจะเงี่ยหูฟังว่าทั้งสองกำลังคุยเรื่องอะไรกันด้วยความอยากรู้อยากเห็น
และท่าทางของเธอนั้นได้อยู่ในสายตาของเจ้าของบ้านตลอด ชายหนุ่มกระตุกยิ้มขึ้นมาทันทีเมื่อคิดอะไรสนุกๆ ขึ้นมาได้

เรื่องราวของกฤตภาส หัวหน้าอุทยานแห่งชาติ และนักเขียนสาวอย่างแพรวรุ่งจะเป็นยังไงต่อไป ติดตามได้ใน "กลรักพิทักษ์ใจ"