ขอรักคุณเลขา

คำโปรย: หลงเด็กเสียเวลา หลงเลขาได้ลูกสามคน

บางส่วนจากนิยาย:
"ตั้งใจทำงานด้วยค่ะ"
"เป็นแม่มดแน่ๆ ขนาดไม่เงยหน้ามาดูยังรู้ยังเห็น"
"ใช่ค่ะ ก้อยเป็นแม่มด ระวังตัวให้ดีเถอะ อู้งานมากๆ จะโดนสาปให้เป็นกำแพง"
"ทำไมต้องเป็นกำแพงครับ"
"เพราะไม่มีมือ ไม่มีปาก ทำอะไรก็ไม่ได้นอกจากแข็งทื่อ" กันยาเงยหน้าเพื่อสบตาคนขี้สงสัยช่างถามช่างพูด
"โห ไม่เอานะ ห้ามสาปผมเป็นกำแพงเด็ดขาด"
"งั้นเป็นกิ้งกือไหมคะ ขาเยอะดี"
"ไม่เอาอีกเหมือนกัน น้องก้อยกลัวกิ้งกือนี่นา"
"งั้นจะไม่สาปเป็นอะไรทั้งนั้นค่ะ ถ้าตั้งใจทำงานสักที ทำไมวันนี้ดูลุกลี้ลุกลนแปลกๆ ไปทำอะไรผิดมารึเปล่าคะ" กันยาหรี่ตาเพื่อสแกนหาความผิดปกติ
เรื่องนอกลู่นอกทางตัดไปได้เลยเพราะตัวติดกันอยู่ด้วยกันวันละยี่สิบสามชั่วโมงสามสิบนาที ที่หายไปครึ่งชั่วโมงเป็นเวลาเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว