ขย่มรักซาตาน

“อยากขายนักไม่ใช่เหรอตัวน่ะ แล้วจะมาสะดีดสะดิ้งทำไม”
เขาตวาดใส่หน้าคนนอนน้ำตาไหลอยู่เสียงดัง โกรธจนเลือดขึ้นหน้า ให้ตายเถอะ! เขาอยากจะบีบคอหล่อนให้ตายนัก หล่อนกล้าดียังไงที่จะขายตัวให้คนอื่น เพราะตราบใดที่เขายังไม่เขี่ยหล่อนทิ้งหล่อนก็ไม่มีสิทธิ์ไปนอนกับผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้น
“ดิฉันจะขายตัวให้ผู้ชายทุกคนที่ไม่ใช่คุณ”
เพราะความโกรธความเสียใจทำให้หล่อนลืมตัวพูดออกไปโดยไม่คิดว่าสิ่งที่พูดมันยิ่งเพิ่มความโกรธให้คนฟังมากมายมหาศาลแค่ไหน
“แต่ถ้าฉันอยากได้ เธอก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ”
พูดจบฝ่ามือหนาก็กระชากเสื้อของหญิงสาวออกอย่างแรงจนกระดุมหลุดกระเด็นกระดอนไปคนล่ะทิศล่ะทาง
“อย่านะคุณภาค อย่าทำแบบนี้”
หล่อนยกมือปัดป้องพยายามผลักเขาออกแต่มีเหรอที่คนอย่างเขาจะยอม ภาคิไนยออกแรงดึงนิดเดียวเสื้อเชิ๊ตสีฟ้าก็ขาดติดมือเขาออกมาอย่างง่ายดาย ตามด้วยบราเซียตัวจิ๋วของหล่อน ณดาร้องไห้น้ำตาไหลพรากทั้งดิ้นทั้งผลักไสสุดกำลังแต่ก็ถูกเขารวบข้อมือบางไว้เหนือศีรษะและใช้เสื้อเชิ๊ตของหล่อนมัดเอาไว้
“ฉันจะเอาเธอให้ยับ จนเธอไม่มีแรงไปขายตัวให้ผู้ชายหน้าไหนอีกเลยคอยดู!!!!”