แค่เธอที่ทำให้โลกนี้สดใส

เธอทำให้โลกอันแสนมืดมนและน่าเบื่อหน่ายแปรเปลี่ยนเป็นสดใสมีชีวิตชีวาเพราะแค่มีเธออยู่เคียงข้างคอยต่อสู้ไปกับเขา ทำให้คนที่เคยคิดจะยอมแพ้มีแรงกลับลุกขึ้นยืนได้ใหม่แค่เธอคนที่เดียวที่เขาตามหา และเธอคนเดียวที่ทำให้โลกของเขามีสีสันลบเลือนเงามืดภายในใจจนหมด
.
.
.
"ไปกันเถอะค่ะ"
"เธอกลับไปก่อนเถอะ"
ได้ยินแบบนี้คนที่กำลังก้าวขาพลันหันขวับแล้วเดินย้อนกลับมาหาเขา "ดีน!" เธอเรียกเขาเสียงดัง เมื่อรู้ตัวว่าดังเกินไปถึงได้เบาเสียงลง "คุณรู้ไหมว่าฉันรอคุณมากี่ชั่วโมง ฉันรอจนฉันไม่อยากรอ ฉันออกมาตามหาคุณและเกือบคลาดกับคุณ ดังนั้นฉันจะไม่ปล่อยให้คุณไปไหนอีกแล้ว คุณกลับบ้านไปกับฉันเถอะนะ ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรก็กลับไปที่บ้านเถอะ กลับไปพักผ่อนที่บ้าน อีกอย่างที่นี่ก็ยุงเยอะ คุณยังมีแผลอีก กลับไปกับฉันนะ" ตอนแรกเธอโมโหกับความดื้อรั้นของคนตรงหน้าแต่สุดท้ายกลับอ่อนลงกลายเป็นอ้อนวอนเสียได้
"บ้าน" เขาแค่นเสียง "ที่ไหนคือบ้านของฉัน"
เธอเงยหน้ามองชายหนุ่ม รู้สึกตกใจพร้อมทั้งเศร้าใจไปกับคำพูดของเขา "ที่ไหนก็ได้ ที่ที่คุณอยู่กับฉันก็ได้ ที่นั่นก็คือบ้านของคุณ"
"จริงเหรอ" คำพูดนี้คล้ายพึมพำออกมาโดยไม่รู้ตัวยามที่สายตาของเขาประสานเข้ากับสายตาเธอ
"ใช่ ที่นั่น...ฉันจะคอยเป็นบ้านและปลอบโยนคุณเอง"

------------------------------------------------------------------------
นิยายรักโรแมนติกเรื่องสั้น มีปมไม่มาก แค่มาดูพระนางค่อย ๆ รักกัน อ่านได้เบา ๆ พักสมอง หากใครสนใจลองทดลองอ่านกันก่อนได้นะคะ และอย่าลืมแวะมารีวิวกด 5 ใจให้กันด้วยน้า ขอบคุณค่ะ ^^