ยัยตัวร้ายป่วนรัก

คำโปรย...

“วันนี้เรานั่งชิลก่อนเข้าบริษัทกันไหม ดื่มกาแฟเสร็จแล้วค่อยกลับ” ลิสาเอ่ยกระซิบพลางเอียงคอไปใกล้ชายหนุ่มที่กำลังต่อคิวสั่งกาแฟ
“ไม่ได้หรอกครับ วันนี้มีประชุมสำคัญ ผมต้องรีบไปเตรียมการรับรอง ถ้าคุณหนู…”
“โอเค ๆ ไม่ก็ไม่”
“ขอลาเต้เย็นหวานสิบห้าเปอร์เซ็นต์ครับ” คณินสั่งออเดอร์ให้คุณหนูอย่างเคย
“เดี๋ยวค่ะ” เสียงเจ้ากี้เจ้าการที่เคยใช้เป็นประจำก็ดังขึ้นหลังจากหายไประยะหนึ่ง ทำคนรอรับออเดอร์ต้องหยุดมองรอรับคำสั่งใหม่อีกครั้ง
“นายล่ะ…ปกติดื่มอะไร” ลิสาถามแววตาประกายนั้นทำเอาคณินใบหน้าแดงก่ำ
“ผม…เอ่อ….” อ้ำอึ้งจนตะกุกตะกัก เจอแบบนี้ชายหนุ่มก็ถึงกับไปไม่ถูกเลยทีเดียว”
“นายดื่มอะไร ฉันดื่มด้วย”
คณินสั่งอเมริกาโนมาหวานน้อยมาดื่ม เขาสั่งมาให้ลิสาลองด้วย แต่ด้วยความขมนั้นติดลิ้น หญิงสาวจึงเผลอทำหน้าเหยเกออกมา บอดี้การ์ดหนุ่มเห็นอย่างนั้นก็อดอมยิ้มในความน่ารักของเจ้านายสาวไม่ได้ เขายอมรับกับตัวเองว่า คุณหนูขี้เอาเเต่ใจก็มีมุมน่ารักน่ามองเหมือนกัน
“ถ้าไม่ชอบขมก็ไม่ควรสั่งแบบผมสิครับ”
“ที่ผ่านมานายรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉัน รู้ว่าฉันชอบหรือไม่ชอบอะไร แต่ฉันไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับนายเลยนี่ หลังจากนี้ฉันจะเรียนรู้นายบ้างละกันนะ” ลิสาพูดด้วยท่าทีจริงจัง เรียกได้ว่าเกินจริงเสียจนทำหัวใจคนฟังอ่อนยวบ