เถียงนาเสิร์ฟสวาท

ภาส...เขาเป็นพี่ชายของเพื่อนสนิทที่เธอหมายปอง และก็เป็นเจ้าของเถียงนาด้วย
กลอยใจ...เธอก็แค่บังเอิญตกหลุมพรางไปที่เถียงนานั่น
-----------------------------------------------------------------------------------
“มันเช้าแล้ว ฉันไม่กลับบ้านไม่ได้”
“แล้วผัวล่ะ” ภาสพรมจูบไปตามแขนตามคอ
“ปล่อยค่ะ”
แล้วมือที่ถูกแกะออกกับน้ำเสียงเย็นชา และการไม่แม้แต่จะหันมาเผชิญหน้าก็เป็นอันแน่ชัดแล้วว่าเรื่องเมื่อคืนก็คือเรื่องเมื่อคืน เรื่องในตอนเช้าก็คงต้องเป็นเรื่องใหม่
“ทำไม! เช้าแล้วก็หมดเวลาเล่นผัวเมียแบบนั้นเหรอ” เขารวบคนตรงหน้าให้หันกลับมาเผชิญหน้า
“ปล่อย...มากอดฉันทำไม” เธอยันอกกว้างของคนที่ยิ่งพูดยิ่งรัด
“ฉันเป็นผัวเธอนะ! หัดจำใส่กะโหลกไว้บ้าง!”
“ไม่ใช่ค่ะ! คุณก็แค่คนที่ฉันไม่ได้เต็มใจนอนด้วย”
“คุณเหรอ!”
เธอมองคนที่ชี้หน้าตัวเองแล้วก็แผดเสียงใส่ พี่ภาสคงโกรธมาก เพราะเขาเป็นพี่ชายของเพื่อนสนิท ที่เธอเองก็ไม่เคยใช้ถ้อยคำห่างเหินแบบนี้
“แน่ใจนะว่าไม่ได้เต็มใจกับเรื่องที่มันเกิดขึ้น” เขาไม่คิดเลยว่าเธอจะกลับมาพยศอีก ก็เมื่อคืนเธอยังครางจนเสียงแหบเสียงแห้งอยู่เลย
“แน่ใจค่ะ แล้วก็ขอให้เราเลิกแล้วต่อกันด้วย”
“นี่ใช่น้ำเธอไหม” เขาคว้าข้อมือเล็กของคนที่จงใจจะขัดขืน ก่อนจะดึงเธอกลับไปที่กลางฟูกอีกครั้ง
“ทุเรศ!” เธอผลักอกกว้างแล้วก็บิดข้อมือหนี
“ทุเรศ แต่ก็เอาเธอทำเมียได้ทั้งคืนนะ”
“ไอ้บ้า!” เธอถูกผลักแล้วก็กดลงกับฟูกอีกครั้ง
“บ้าเหรอ”
“ใช่! อื้อ...”