ดอกพิโอนีของจิ้งจอกสีส้ม

"เราไม่อยากรักโทมะแล้ว" และคำบอกที่ฟังแล้วแสนจะเจ็บ ก็ยังเอ่ยมันออกมา โทมะมองแววตาของไบอาอย่างเสียใจ เพราะมันคล้ายว่า ไบอาตัดสินใจอย่างนั้นไปแล้วจริงๆ

"ถ้าอย่างนั้น ก็ลืมกันให้ได้นะเจ้าชาย" โทมะผละกายออกมาจากกายบาง ดวงตานั้นมองตาม และมันก็พลันเสียใจนิดๆที่โทมะไม่คิดจะง้อหรือวิงวอนให้เราได้ครองรักกันเลย

กายหนาๆโย้ออกไปเพียงไม่นาน ก่อนจะวกกลับมาด้วยท่อนกายขาวเปลือยเปล่าและเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่น ดวงตากลมตกใจจนเบิกใหญ่และมองกายของชายตรงหน้าที่กำลังคร่อมลงมา ทั้งวงแขนใหญ่หนาก็กักเขาด้วยการวางเอาไว้ข้างไหล่ทั้งสอง จนต้องลอบถอนหายใจช้าๆราวกับข่มความกลัว