หนูรินเป็นของไทม์

"รินอยากได้ไทม์ อยากให้ไทม์มาคอยดูแลเหมือนเมื่อก่อน อยากให้ไทม์มากินข้าวด้วยกัน ไปเดินช้อปปิ้งด้วยกัน และคอยส่งรินเข้านอนก่อนไปทำงาน ถ้านี่คือสิ่งที่รินต้องการพี่แบร์จะหาให้รินได้รึเปล่า"

ไทม์ช้อนสายตาขึ้นมองคนพูดแล้วได้แต่กลืนก้อนเหนียวๆ ลงคออย่างยากลำบาก ความรู้สึกผิดที่ปล่อยให้เธออยู่กับความไม่เข้าใจมาตลอดหลายวันตีตื้นขึ้นมาในหัวใจ แต่ก็ไม่สามารถบอกกับเธอได้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่

"หนูริน...คือไทม์

"รินชอบไทม์"

เธอโพล่งขึ้น นั่นทำให้คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานตกใจไม่น้อย

"หนูรินพูดอะไรออกมารู้ตัวรึเปล่า"

"รู้ค่ะ และรินก็อยากรู้ด้วยว่าไทม์ชอบรินเหมือนที่รินชอบไทม์รึเปล่า"

"หนูริน...ไทม์ว่า"

"รินรอคำตอบอยู่ค่ะ"