หลงใหล ใคร่รัก

เพราะไม่มีเพื่อนมาตั้งแต่เด็ก เธอจึงไม่ใคร่จะสนใจนักว่าใครจะคิดกับตัวเองว่าอย่างไร จนกระทั่งวันที่ผู้ชายคนนั้นก้าวเข้ามาในชีวิต ความของเธอจึงค่อยๆ เปลี่ยนไป
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"เออ คนนี้แหละน้องพลับพลึงของกู ที่เคยเล่าให้พวกมึงฟัง"
"ไอ้ทัพ! ไหนตอนที่เล่ามึงบอกว่าน้องเขาหน้าตาบ้านๆไม่ได้โดดเด่นเหมือนคนอื่นไง ไอ้บ้านๆที่เคยพูดอ่ะ บ้านไหนของมึง"
"เออ บ้านไหนของมึง บ้านมึงหรือบ้านน้อง แล้วไอ้หน้าตาของเขาที่มึงบอกไม่โดดเด่นอ่ะ มึงเอาตาไหนของมึงมองว่าไม่เด่น ตาตุ่มหรือตาปลาวะ? หน้าตาอย่างน้องเขาอ่ะเรียกว่าโคตรจะเด่นเลยต่างหากไอ้ฉิบหาย!"
"ก็ตอนนั้นน้องหน้าตาบ้านๆ จริงๆนี่หว่า"
"มึงเจอเขาล่าสุดตอนไหน?"
"ก็...ตอนกูสิบเจ็ดสิบแปด?"
"ถุย!! นี่ผ่านมากี่ปีแล้วครับคุณเพื่อน มึงไม่คิดว่าเขาจะโตเลยรึไง ไอ้ฉิบหายทำเป็นมาเล่าให้พวกกูฟังอย่างกับเห็นหน้าเขาทุกวัน"
"เอ้า!!? แล้วกูจะรู้มั้ยวะก็พอกูถามทีไร พ่อกูก็บอกตลอดว่าน้องมันเหมือนเดิมๆ ใครจะไปตรัสรู้ได้ละว่ะ ว่าโตมาจะสวยขนาดนี้"
"เหมือนเดิมของพ่อมึงที่เห็นน้องทุกวัน กับเหมือนเดิมของมึงที่ไม่ได้เห็นมาหน้าค่าตาน้องมาเป็นชาติมันคงเหมือนกันมั้ง"
"เออๆ ความผิดกูเองแหละ"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คนหนึ่งไม่สนใจสิ่งรอบตัว อีกหนึ่งแอบรักมาตั้งแต่เด็ก ความสัมพันธ์ของพวกเขาจะเป็นเช่นไรต่อไป

ติดตามได้ใน หลงใหล ใคร่รัก [กลิ่นพลับพลึง ฉบับตัวเต็ม] ได้แล้ววันนี้!!!