เมื่อตัวประกอบขอเปลี่ยนบท (ยุค80)

หลินเจียอี ที่นอนดูซีรี่ย์อยู่ดีๆเมื่อตื่นขึ้นมากลับต้องมาพบว่าตัวเองนั้นมาอยู่ในร่างของตัวประกอบในซีรี่ส์ที่เธอดู ตัวประกอบแล้วอย่างไร เธอจะไม่ยอมให้เป็นเหมือนในซีรีส์เด็ดขาด เธอจะเปลี่ยนบทให้ดู

“พี่ไม่รู้ว่าน้องเจียอีรู้สึกกับพี่ยังไง แต่พี่เองก็อยากจะบอกความรู้สึกของพี่ที่มีกับน้อง พี่คิดว่าพี่ชอบน้องเจียอีมาสักพักหนึ่งแล้ว และพี่ก็ยินดีกับการหมั้นครั้งนี้มาก พี่ขอสัญญาว่านับจากนี้ไป พี่จะรักน้อง ซื่อสัตย์กับน้องคนเดียว ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลัง พี่จะไม่ทำให้น้องเจียอีเสียใจเป็นอันขาด” ซื่อฉีคิดว่า การใช้ชีวิตคู่ต้องมีความซื่อสัตย์ต่อกัน ดังนั้นเขาควรที่จะเริ่มตั้งแต่วันนี้ ไม่ใช่ถึงวันที่ต้องเสียคนรักไปแล้วค่อยคิดได้ เขาจะไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดขาด

“…..” เจียอีที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาเต็มหน้า เธอรู้ว่าที่เขาพูดออกมานั้นมันสามารถเชื่อถือได้ ไม่อย่างนั้นเขาจะรักมั่นแต่นางเอกได้ยังไง ขนาดที่ว่าเห็นนางเอกรักกันดีกับพระเอก ก็ยังคอยช่วยเหลือนางเอกไม่ห่าง เธอจึงเชื่อว่า คำสัญญาที่เขานั้นมีให้เธอ เธอสามารถที่จะเชื่อถือมันได้

“พี่ซื่อสัตย์กับฉัน รักฉัน ดูแลฉัน ฉันเองก็ทำจะเหมือนกันกับที่พี่ซื่อฉีทำให้ฉันเหมือนกันค่ะ ฉันสัญญา” หลินเจียอีไม่ได้บอกว่าเธอชอบเขาตั้งแต่ตอนไหน เธอขอเก็บมันเอาไว้ในใจ ก็อย่างว่าแหละ เธอคงบอกเขาไม่ได้หรอกว่าเธอชอบเขาตั้งแต่รู้ประวัติในซีรี่ส์ เพราะเรื่องนี้มันน่าเหลือเชื่อเกินไป

ฟู่ซื่อฉีที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาเช่นกัน เขาจับมือนุ่มขึ้นมาจับ สายตาของคนทั้งคู่นั้นจ้องมองกันเปี่ยมไปด้วยความหวานซึ้ง ถ้าหากว่าใครเดินผ่านมาแล้วเห็น ก็คงต้องเขินอายอย่างแน่นอน

*****