เป็นนางร้ายที่ขอลิขิตชีวิต​ตนเอง

หานอิงหลันเข้าไปอยู่ในค่ายทหารแทนผู้เป็นตา นางใช้วิชาความรู้ด้านการแพทย์รักษาทหารที่ได้รับบาดเจ็บจากการรบ โดยที่นางต้องอำพรางตัวเป็นบุรุษ เนื่องด้วยว่าเรื่องที่นางเป็นสตรีนั้น ไม่สามารถเปิดเผยให้ใครล่วงรู้ได้ ต้องเก็บงำเรื่องนี้เป็นความลับขั้นสุดยอด

แต่ทว่า... ความลับของนางกลับปิดไม่มิดสำหรับใครบางคน เพราะเขามองออกตั้งแต่แรกแล้วว่านางเป็นสตรี....

" หมอหาน! ตอนนี้เจ้าไม่ปลอมตัวเป็นบุรุษแล้วหรือ? " นั่นคือคำถามแรกที่เขาคุยกับนาง

หานอิงหลันตาเบิกโพลง " ท่านอ๋องรู้มาโดยตลอดหรือเพคะ... ว่าหม่อมฉันเป็นสตรี "

" ใช่! ข้ารู้ตั้งแต่แรกแล้ว " น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยตอบ พลางประคองตัวเองลุกขึ้นนั่ง

หานอิงหลันเห็นอีกฝ่ายเตรียมท่าจะลุกขึ้น นางจึงรีบเข้าไปช่วยประคองเขา " แล้วเหตุใดท่านอ๋องจึงไม่พูดอะไรเลยล่ะเพคะ "

" แล้วเจ้าจะให้ข้าว่าอะไรเจ้าล่ะ ในเมื่อเจ้าเป็นคนบอกเองว่าอยากทำหน้าที่ตรงนี้ให้ดี จะสตรีหรือว่าบุรุษข้าไม่เห็นว่ามันจะสำคัญตรงไหน!" เขาสบตากับนาง เขาไม่เคยแบ่งแยกว่าใครเป็นชาย ใครเป็นหญิง ในเมื่อนางมีความสามารถในการรักษา ไยเขาจะต้องคัดค้านไม่เห็นด้วยเล่า!

หานอิงหลันจ้องตาอีกฝ่าย นางนึกว่าเขาจะต่อว่านางว่าไม่เจียมตัวเสียอีก อย่างที่รู้กันว่าสตรีไม่สามารถประกอบอาชีพเป็นหมอได้ แต่เขากลับไม่คิดเช่นนั้น หานอิงหลันรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างบอกไม่ถูก นางเอ่ยชื่นชมอีกฝ่ายอยู่ในใจว่า...เขาช่างเป็นคนดีเสียจริง

" แต่ว่าข้าเพิ่งเคยเห็นหมอที่รักษาคนไข้ด้วยวิธีการแปลกๆ เช่นเจ้าเป็นคนแรกเลย " เขาพูดพลางยิ้มกริ่ม

" แปลกอย่างไรเพคะ?" นางก็รักษาเขา เหมือนกับที่ท่านตาของนางเคยสอนทุกอย่าง แล้วมันจะแปลกได้อย่างไร? หานอิงหลันครุ่นคิด

" ข้าไม่เคยเห็นหมอที่ไหนป้อนยาคนไข้เช่นนี้มาก่อน " รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นอีกครั้ง เขามองนางด้วยสายตาคาดคั้นเอาคำตอบ

*****************************

ซื้อในระบบของ MEB​ และ Android​ จะราคาถูกกว่า iOS (Apple​)​ นะคะ