เรื่อง เกิดใหม่เป็นลูกพระเอกในนิยายของพระเจ้า เล่ม 1

รวี เด็กหนุ่มกำพร้าที่มีชีวิตอยู่เพียงลำพัง จนกระทั่งวันหนึ่งได้เลือกจบเส้นทางของตนเองโดยการฆ่าตัวตายเพราะเหนื่อย แต่พระเจ้ากลับส่งมาเกิดใหม่ในอีกโลก เขาเกิดใหม่เป็นอีฟเรน ลูกพระเอกกับนางร้ายและวนเวียนในโลกดุจนิยายของพระเจ้าไปไหนไม่ได้สักที
ไม่ว่าจะเลือกเดินไปทางไหน สุดท้ายเมื่อตายไปก็ย้อนเวลากลับมายังจุดเริ่มต้นทุกครั้ง ปาเข้าไปหกครั้งก็ยังไม่เข้าใจจุดประสงค์ของพระเจ้าที่เหวี่ยงเขาเข้ามาในโลกนิยายรักโรแมนติกที่พระเจ้าสร้างขึ้น
ในเมื่อบอกว่าให้เขาใช้ชีวิตให้คุ้มค่า เขาก็ทำแล้ว แต่ใช้ชีวิตมาถึงหกครั้งมันคุ้มแล้วหรือยังนะ? ชีวิตมันคืออะไร? ชีวิตช่างน่าเบื่อซะจริง...สรุปแล้วเขามาเกิดใหม่ในโลกที่ดีกว่าเดิม หรือพระเจ้ากำลังลงโทษเขาที่ฆ่าตัวตายกันแน่ 
...แล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะได้ออกจากวงโคจรนี้สักที คิดไปก็เหนื่อยเปล่า ใช้ชีวิตตามใจตนเองไปเรื่อยๆ ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้าเขาคงจะหาคำตอบได้...ละมั้งนะ

"เฮ้อ! เหนื่อยจัง อยากพักแล้ว" พูดเพียงเท่านั้น
ร่างบางก็ทิ้งตัวไปด้านหน้าทันทีพร้อมดวงตาที่หลับลง ร่างที่ร่วงหล่นจากตึกชั้นยี่สิบกระแทกเข้ากับพื้นด้านหน้าอะพาร์ตเมนต์อย่างแรงแต่ตัวเขากลับไม่รู้สึกเจ็บ
ทั้งยังมองเห็นภาพรอบด้านเป็นสีดำก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีขาวโพลนพร้อมกับเรื่องราวที่ไหลเข้ามาในหัวราวกับว่าเขากำลังอ่านนิยายรักโรแมนติกอย่างเจ้าหญิงดิสนีย์สองเรื่องต่อกันอยู่อย่างนั้น
เรื่องราวทั้งหมดถูกถ่ายทอดมาตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนจบ หากไม่ใช่นิยายก็คงไม่ต่างจากคำทำนายอนาคต พร้อมกับเสียงกระซิบข้างหูติดๆ ขัดๆ ของผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ดังขึ้น
ก่อนจะมาเกิดใหม่ในท้องของนางร้ายในเรื่องราวเหล่านั้น ที่ฟังได้ชัดอยู่มีเพียงประโยคเดียว
"...ใช้ชีวิตใหม่ของเจ้าให้คุ้มค่าในโลกของข้าซะ เจ้ามนุษย์เอ๊ย"
...
"ตื่นเถิดนะ ข้าคือพระเจ้าของโลกนี้ที่จะบันดาลทุกสิ่งให้เจ้าได้ เพราะงั้นตื่นขึ้นมาก่อนเถอะนะ"
"พระเจ้างั้นหรือ..."
"ใช่แล้ว! ข้านี่แหละเทพีเดมิส พระเจ้าของโลกใบนี้ ผู้ที่ช่วยชีวิตเจ้าและให้ชีวิตใหม่กับเจ้าอย่างโอบอ้อมอารีนั่นเอง"
ผู้อ้างตนเป็นเทพีเดมิสเอ่ยขึ้นพร้อมเผยยิ้มบางเบาให้กับคนตรงหน้า แต่ต้องสะดุ้งเมื่อสายตานั่นคล้ายจะพุ่งเข้ามาสังหารนาง จนเทพีเดมิสเริ่มเลิ่กลั่กไม่รู้ว่าทำอะไรผิด
"พระเจ้า" น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยเรียกสตรีตรงหน้า
"อะไรหรือ" นางเอ่ยตอบพลางมองอีฟเรนตาปริบๆ 
"เตรียมตัวตายแล้วสินะ บอกลาชีวิตของเจ้าแล้วหรือยัง" น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมของผู้ที่ตั้งมั่นสังหารพระเจ้าบวกกับอาการหงุดหงิดตอนตื่นนอนทำให้ผู้ที่อ้างตนว่าเป็นพระเจ้าถึงกับเหงื่อแตกพลั่ก
'ข้าจะให้พลังเทพนะ ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้ล่ะเนี่ย'