หมุดหมายรัก

ความรักบริสุทธิ์ในวันวานของเธอ กลายเป็นฝันร้ายที่แสนทรมาน ทั้งคำพูดและการกระทำของเขาทำร้ายให้เธอเจ็บช้ำ หนำซ้ำหัวใจของเขายังเป็นของหญิงอื่น แต่พอเธอพร้อมตัดใจ เขากลับเป็นฝ่ายไม่ยอมให้เธอตกเป็นของชายอื่น

"พี่ปัชชุนของผิงพูดได้น่ารักจัง"

"ผิงมีรางวัลให้กับคำพูดน่ารักของพี่ไหมละจ๊ะ"

ปัชชุนกระซิบถามเบา ๆ ดวงตาส่อนัยหลากหลาย เขาดึงมือเธอมากุม แล้วใช้นิ้วหัวแม่มือคลึงวนเป็นวงกลมบนฝ่ามือเล็กเบาๆ

"อื้อ คนอยู่กันเต็มบ้าน ผิงจะไปหาที่ตรงไหนให้รางวัลพี่ปัชชุนได้ล่ะ"

เธอพยายามจะดึงมือออก สารภาพตรงๆ เลยว่าตอนนี้เธอมีแต่ภาพวิชารักหลายบทเรียนที่ปัชชุนขยันสอนฝังหัวไม่ต่างกับภาพหลอนดังนั้นถูกเนื้อต้องตัวเขานิดหน่อย ใจเธอก็เตลิดคิดไปไกลอย่างกับเด็กใจแตก คลื่นอะไรบางอย่างแล่นซ่านเสียวลงท้องน้อย ความร้อนวูบวาบก่อตัวอย่างรวดเร็วขมวดเป็นเกลียวอยู่ในตัว ทั้งเรียกร้อง โหยหาอยากได้รับการเติมเต็มจากเขาอย่างไร้ยางอาย

"หมายความว่าถ้าอยู่กันตามลำพัง น้องผิงจะให้รางวัลพี่ใช่ไหมจ๊ะ"

เขายิ้มกริ่มส่งสายตาพราวอย่างมีนัยมองคนรัก แค่จินตนาการถึงรางวัลที่เธอจะมอบให้ ร่างกายเขาก็ตื่นตัว

"อื้อ...จะให้รางวัลใหญ่ด้วย" เธอแกล้งหยอกล้อเขาเล่น


ปัชชุนหันมองซ้ายมองขวาจนแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่บริเวณนี้ดึงตัวเธอนั่งลงบนตัก จงใจให้เธอสัมผัสถึงความอึดอัดที่ร้องเรียกให้เธอช่วยปลดปล่อย

"อื้อ...พี่ปัชชุน"

เพลงพิณนั่งตัวเกร็ง หน้าแดงก่ำ ร้อนผ่าวและเสียวซ่าน ใจเธอสั่นรัวๆ เมื่อสัมผัสถึงพลังเรียกร้องของเขา เลือดทั่วร่างเธอก็พลุ่งพล่านแล่นปราดไปกระจุกรวมที่จุดศูนย์กลางเรือนกาย มิน่าถึงมีคำโบราณที่ว่า ชายหญิงเหมือนน้ำมันใกล้ไฟ เธอก็พร้อมจะลุกเป็นไฟเพราะท่อนฟืนที่จ้องจะแหย่เข้าหาบ่อเชื้อเพลิง

"พี่ขอเป็นรางวัลเล็กๆ ตอนนี้ก่อนได้ไหมทูนหัว"

ปัชชุนหอมแก้มแดงๆ ของเธอหนักๆ แล้วบดจูบเรียกร้องลงบนกลีบปากอ่อนนุ่ม มือรุ่มร้อนดึงชายกระโปรงฝั่งหนึ่งของเธอขึ้นมา


"อื้อ อย่าค่ะเดี๋ยวใครออกมาเห็น"

ปากปฏิเสธแต่เผลอกางขาออก อาการของเพลงพิณตอนนี้ก็คล้ายๆ คนที่เห็นไฟกำลังจะไหม้บ้าน ทั้งตกใจและทำอะไรไม่ถูก พอเห็นรถดับเพลิงแล่นมาจ่อถึงประตูรั้ว จะไม่ให้เธอรีบเปิดทางให้อย่างเป็นใจก็กระไรอยู่ ความวาบหวิวที่แล่นปราดไปทั่วสรรพางค์กายของเธอไม่ต่างอะไรกับไฟกำลังโหมไหม้ ปัชชุนคือนักดับเพลิงอาวุธครบมือ ท่อฉีดน้ำขนาดใหญ่เตรียมพร้อมจะดับไฟ ร่างกายที่ตื่นตกใจของเธอก็เลยปฏิบัติตามคำสั่งของเขาอย่างเชื่อฟัง