ยอดเตยของชลธาร

เธอเป็นของเขามาตั้งแต่แรกที่เจอกัน ส่วนเขาเป็นคนที่อยู่ในใจเธอมาตลอด แต่เรื่องกลับไม่ง่าย เมื่อเธอได้ยินจากปากเขาว่า "ไม่คิดจะรักเด็กผมเปียอย่างเธอ" เด็กผมเปียในวันนั้น คือดาวมหาลัยในวันนี้
"จะกลับเลยหรอ" ธารมองคนที่กำลังจะเดินออกจากห้อง หลังจากเขาดื่มน้ำไล่ยาเม็ดสุดท้ายลงคอ
"ยังค่ะ รอพี่พิทย์กลับมาก่อน" ยอดเตยหันกลับมาบอกคนป่วยที่นั่งอยู่ที่เดิม สีหน้าเขาดีขึ้นมาก ไข้ก็ดูเหมือนจะลดลง ในมือเธอถือถาดถ้วย จาน แก้ว เพื่อเอาไปเก็บ เสร็จแล้วจะนั่งรอพี่พิทย์กลับมาอยู่ด้านนอก
"พี่อยากได้อะไรก็เรียกละกันนะ" พูดเสร็จกำลังจะเดินออกจากห้องนอนเขา ก็ต้องหันกลับมาหาคนป่วยเมื่อเขาเรียกชื่อเธอ
"เตย" ยอดเตยเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่าเรียกเธอทำไม อยากได้อะไร
"ก็บอกเองนี่ว่าอยากได้อะไรก็เรียกละกัน" ธารบอกพร้อมฉีกยิ้มกว้างให้เธอ
"แล้วพี่อยากได้อะไร"