โทษทัณฑ์รัก

"ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่เคยมีอะไรกับท่าน คุณจะยอมปล่อยฉันไปไหม!" นาทีนี้เธอยอมทุกอย่าง ขอแค่พาตัวเองออกไปจากสถานการณ์บ้าๆ ตรงนี้ได้เป็นพอ แต่ดูเหมือนว่าความพยายามที่ว่านั้น มันจะไม่เป็นผลต่อคนตรงหน้าเธอเลย
"เชื่อคนอย่างเธอฉันก็โง่เต็มที! ถ้าไม่มีอะไรกันแล้วพ่อฉันจะไปขอหย่ากับแม่ฉันทำไม!" แล้วเธอจะไปรู้เหตุผลไหม!
"พวกท่านอาจหมดรักกันแล้วก็ได้ เกี่ยวกับฉันที่ไหน!" เขาต่างหากที่ต้องไปถามเรื่องนี่กับพ่อแม่ของเขาด้วยตัวเอง ไม่ใช่เที่ยวโยนทุกอย่าง ให้เธอต้องกลายเป็นคนผิดไปแบบนี้!
"เกี่ยวสิ ลองถ้าไม่มีเธอสักคน พ่อฉันก็คงไม่มีวันพูดเรื่องหย่าบ้าๆ นั่นขึ้นมาแน่ เพราะฉะนั้นไหนมาดูสิว่าคนอย่างเธอมันมีอะไรดีนักหนา พ่อของฉันท่านถึงได้ทั้งรักทั้งหลงแบบไม่ลืมหูลืมตาได้ขนาดนี้!" หากเป็นเวลาปกติเขาคงไม่มีวันสนุกกับผู้หญิงคนเดียวกับพ่อของตัวเองอย่างแน่นอน แต่เพราะเวลานี้สิ่งเดียวที่เขาต้องการจะเห็นคือความปวดร้าวของคนตรงหน้า หล่อนจะต้องชดใช้ที่ทำให้แม่เขาต้องเสียใจ
"ไม่! กรี๊ดดด คุณจะทำบ้าอะไร!" เห็นได้ชัดว่าเขาไม่คิดคำแค่ขู่เหมือนทุกครั้งแล้ว และนั่นมันทำให้เธอกลัวมากจริงๆ
"อย่าทำเป็นไร้เดียงสาไปหน่อยเลยน่า ถึงขนาดนี้แล้วยังบอกให้ฉันบอกอีกรึไงว่าฉันจะเอาเธอ!" คำตอบที่แสนตรงของเขาทำเธอตัวสั่นด้วยตวามกลัว แต่ยังไม่ทันจะได้ร้องขอความเมตตา รสสัมผัสอันหยาบคายก็แนบชิดเข้ามาเสียก่อน
"อื้อ ไม่"
"ลองหน่อยเถอะน่า เผลอๆ เธออาจจะติดใจฉันจนลืมตาแก่นั่นไปเลยก็ได้!" และอย่าได้คิดว่าน้ำตาบ้าๆ นี่จะทำให้เขาเห็นใจที่ผ่านมาแม่เขาต้องเสียน้ำตามาตั้งเท่าไหร่เธอรู้ไหม
ถึงเวลาแล้วที่ผู้หญิงคนนี้ จะต้องชดใช้ด้วยทั้งหมดที่มี!