ยอดรักของดิฉัน

ดิฉันนึกสงสารเขาจับใจ จนต้องเอื้อมมือไปแตะแขนเขาเบา ๆ อย่างปลอบโยน คงเป็นเพราะการสัมผัสนี้ที่ทำให้อมรินทร์ลืมตัวและกล้า แขนของเขาเลื่อนมากอดรอบเอวดิฉันในทันที แล้วริมฝีปากของเขาก็สัมผัสกับดิฉันอย่างรุนแรง
ดิฉันตกตะลึงไปชั่วขณะ พอได้สติก็ผลักเขา ร้องห้ามเสียงสั่นเครือเหมือนจะร้องไห้
“อย่าค่ะ”
เขาคือชายผู้เป็น ‘ความรักครั้งแรก’ ของดิฉันที่ไม่รู้ลืม!
...........................................
“ใครหนอที่เปรียบว่า ผู้หญิงเหมือนไม้เลื้อย ใกล้สิ่งสิ่งใดก็ผูกพันสิ่งนั้น เขาเปรียบไว้ถูกแล้ว แต่สิ่งที่อยู่ใกล้ที่เราต้องผูกพันไปจนตาย เขาคนนั้นคือ ยอดรักของดิฉัน ไม่ใช่ใครอื่น!”

โรสลาเรน และ ทมยันตี เป็นนามปากกาของคุณหญิงวิมล ศิริไพบูลย์
ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปี ๒๕๕๕