ฉันนี่แหละภรรยาหนุนดวงของคุณชายตาบอดคนนี้

สามีตาบอดคนนี้หัดเจียมตัวหน่อยไม่ได้หรือไร ชอบจิกหัวใช้ไม่พอปากแซ่บเหมือนกับมีสุนัขทั้งฟาร์มไปอี๊ก! แต่ใครแคร์ค่ะคุณ? ไม่มี๊ ส่วนใครจะแคร์ก็ช่าง แต่เสี่ยวเฉียวไม่สนทั้งนั้น ด่ามาก็เถียงกลับ! ตีเธอก็ถีบคืน อย่านะ! อย่านะ! เสี่ยวเฉียวคนนี้สู้กลับนะบอกเลย คิดรังแกเมียหนุนดวงเมียแก้เคราะห์หนักแก้ปีชงเข้มแบบเธอยังเร็วไปมากนัก เซี่ยมู่เฉิน! ไอ้คนเฮงซวย ไอ้เฒ่าหัวงู!!!

#นางเอกไม่อ่อนแอ #พระเอกปากแซ่บ
--------------------------------------------------
#ตัวอย่างความแซ่บ

"!!!"

พอถึงรุ่งเช้า เมื่อหลินเสี่ยวเฉียวตื่นขึ้นมาภาพแรกหลังลืมตาขึ้นมาก็คือปลายคางบึกบึนที่มีไรเคราเขียวครึ้ม เหมือน4วันที่ผ่านมาก็ยังคงตกใจเช่นเดิม แต่ก็ไม่แตกตื่นโวยวายเหมือนกับทุกเช้าที่ผ่านมาอีกแล้ว เด็กสาวกัดฟัน จากนั้นก็เอาศีรษะโหม่งขึ้นไปเต็มแรง

โป๊ก!

"โอ๊ย!"

กำลังหลับเพลินๆ ก็เหมือนโดนฟ้าผ่า เซี่ยมู่เฉินสะดุ้งเฮือกตื่นเต็มตา แต่ตื่นขึ้นมาก็เหมือนยังไม่ตื่นเนื่องจากจะลืมตาหรือหลับตาชายหนุ่มก็มองอะไรไม่เห็นโลกทั้งใบยังคงดำมืดเช่นเดิม

"นี่เธอ! ยัยตัวแสบ เธอคิดจะฆ่าฉันระหว่างหลับหรือไง"

"ไม่ฆ่าหรอกค่ะ ติดคุกแล้วไม่คุ้มเสียอนาคต"

"นี่เธอ!"

"ปล่อยค่ะ ชอบฉวยโอกาสตอนฉันหลับทุกที ผู้ใหญ่นิสัยไม่ดี"

"เธอนี่มัน..."

"จะปล่อยไม่ปล่อย ไม่ปล่อยฉันทุบหลังหักจริงด้วย"

"ใจดำอำมหิตเสียจริงฉันตาบอดก็ไม่ละเว้น"

"กับคนบางคนก็ละเว้นไม่ได้ค่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณชายมานอนกอดฉันแบบนี้สักวันฉันแต่งงานถึงเขาไม่รู้แต่ฉันรู้ว่าตัวเองผ่านอะไรมา ฉันละอายใจค่ะ อย่าหาทำบ่อยนัก"

"นี่! เธอคิดไปไกลขนาดนั้นแล้วหรือ ตอนนี้เธอยังเป็นคนของฉันอยู่นะ จะคิดไปแต่งงานกับไอ้ผู้ชายคนไหนอีกฮ๊ะ!?"

คนเพิ่งตื่นโมโหจนหน้าดำไปแปดส่วน เด็กอะไรช่างยั่ว (โมโห) กันแต่เช้า ยังเป็นภรรยาของเขาแต่มาพูดว่าภายภาคหน้าคงรู้สึกละอายใจกับผู้ชายคนใหม่ มันน่าจับมาหวดก้นเสียจริง

ผลัวะ! ผลัวะ! ผลัวะ!

และไม่ใช่เพียงแค่คิดแต่เซี่ยมู่เฉินนั้นทำจริง ถึงจะตาบอดมองอะไรไม่เห็น หากทว่าชายหนุ่มกลับว่องไวนักกว่าหลินเสี่ยวเฉียวจะทันรู้ตัวเด็กสาวก็ถูกจับลงนอนคว่ำหน้าสะโพกงอนงามถูกฟาดไปหลายครั้งเสียแล้ว

"โอ๊ย! ไอ้คุณชายเซี่ย! ไอ้ผู้ใหญ่ใจทราม ไอ้คนหน้ารังแกเด็ก!!!"

เจ็บจนน้ำตาเล็ด ฟาดลงมาได้เต็มแรง สะโพกของเธอคงช้ำจนนั่งลำบากแล้วแน่ๆ หลินเสี่ยวเฉียวโกรธจนหัวร้อนเลยระเบิดคำด่าออกไปอย่างลืมตัว

"ปากดีนัก! ปากดีไม่พักจริงๆ"

"ว้าย!"

ยังไม่ทันได้ด่าทอเขาต่อหลินเสี่ยวเฉียวก็ต้องตกใจจนกรีดร้องออกมาเมื่อตนเองถูกจับพลิกร่างกดลงไปนอนอยู่บนพื้นเตียงเรียกว่าพลิกผันอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว พอตั้งสติได้เด็กสาวก็ตาโตไปด้วยอาการยิ่งกว่าตกใจ เมื่อพบว่าปากของตนเองถูกริมฝีปากของคนปากร้ายไม่พอยังชอบใจร้ายทำอะไรร้ายๆ กับเธอนั้นปิดลงมาแนบสนิท!

"!!!"

จูบแรกของเธอมาแบบปัจจุบันทันด่วน มาชนิดไม่ทันได้ตั้งตัว มาโดยต่ำช้า มาอย่างโจรที่บุกเข้าปล้นชิง พอมีสติ เท้าเล็กก็ถีบเปรี้ยงอีกไปทันที

 ตุ๊บ! โครม! 

ไม่ดูฟ้าดูฝน หลินเสี่ยวเฉียวลุกขึ้นได้หลังจากตนเองใช้เท้าถีบร่างสูงใหญ่ของคุณสายสามเซี่ยจนหงายหลังตกเตียงดังโครมใหญ่ เด็กสาวก็วิ่งตึงตังหน้าตาตื่นออกไปจากห้องชนิดไม่เหลียวหลัง เธอวิ่งแบบไม่คิดชีวิต ออกมายืนเคร้งคว้างอยู่ตรงกลางห้องโถงด้วยสภาพผมเผ้ายุ่งเหยิงเสื้อผ้ายับยุ่ง หน้าตาก็แตกตื่น แต่ที่ใครก็คงมองออกย่อมเป็นเรียวปากจิ้มลิ้มของหลินเสี่ยวเฉียวที่บวมเจ่อออกมาไม่พอยังมีรอยเลือดจางๆ อีกด้วย

"..."ท่านนายพลเซี่ย

"..." อี้เทียน

""เหลียงคุนี่

"" เส้าเฉียน

""ลุงสือ

"" ป้าไฉ่

เรียกว่าทุกคนพร้อมหน้าพุ่งสายตามาจับจ้องที่ร่างของหลินเสี่ยวเฉียวเป็นจุดเดียวกัน เด็กสาวไม่คิดว่าตนวิ่งหนีจากเสือร้ายใจทรามด้านในห้องเพื่อต้องมาเจอกับทุกสายตาจับจ้องแบบนี้ หันหน้าหันหลังอยู่เพียงอึดใจเดียวเด็กสาวก็ยกสองมือปิดหน้าแล้ววิ่งตึงตังย้อนกลับไปภายในห้องนอนอีกครั้ง เธอวิ่งเลยเตียงและร่างสูงใหญ่ของคุณชายสามเซี่ยไปชนิดที่เร็วราวกับสายลม เท้าเล็กวิ่งตรงไปที่ห้องน้ำจากนั้นก็ปิดประตูจนสะเทือนออกไปด้านนอก

ปัง!!!
--------------------------------
*****เป็นต้นฉบับที่ไรต์ตรวจคำผิดเองนะคะ กำลังรองานจากนักพิสูจน์อักษรมืออาชีพค่ะ*****