ใจร้าวรัก

"...ฮึก...หนูผิดใช่มั้ยที่หนูรักนายมาก..." "ฉันไม่เคยอ้อนวอนขอความรักจากเธอมะลิ แม้กระทั่งตัวเธอเธอก็เป็นฝ่ายเสนอให้ฉันเอง"
โปรย...

เขาเป็นผู้ปกครองของเธอแต่เธอกลับหลงรักเขา จึงต้องยอมเป็นคนในความลับแล้ววาดหวังว่าวันหนึ่งเขาจะให้รักตอบแทน

"...ฮึก...หนูผิดใช่มั้ยที่หนูรักนายมาก..."

"ฉันไม่เคยอ้อนวอนขอความรักจากเธอมะลิ แม้กระทั่งตัวเธอเธอก็เป็นฝ่ายเสนอให้ฉันเอง"

เขมราฐ...

"ถอยไป! ใครช่วยเหลือมันฉันจะไล่ออก! ฉันปล่อยให้มันนอนหายใจอยู่ตรงนี้ถือว่าบุญนักหนาแล้ว!"

"ฮือๆ...นาย มะลิมันทำอะไรให้นายโกรธถึงขนาดนี้คะนาย...ฮือๆ..."

"เข้าบ้าน! อย่าให้ใครเข้าใกล้มัน ห้ามให้ข้าวให้น้ำมันเด็ดขาด! ใครฝ่าฝืนฉันไล่ออกแน่! ปล่อยให้มันตายตามผัวมันไปช้าๆ ให้มันไปกอดกันในนรก!"

เปลือกตาบวมเป่งปิดลงช้าๆแต่น้ำตายังคงไหลไม่ขาดสาย คำพิพากษาอย่างไร้เหตุผลของเขาตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเขมราฐไม่เคยรักเธอเลย ไม่เคยมีแม้แต่เยื่อใยเพียงเล็กน้อยหรือความรู้สึกดีๆตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา

มะลิ