อย่าลืมฉันสันกำแพง 2

ตั้งแต่ผมกลับมาทำงานที่กรุงเทพฯ ก็มัวแต่ยุ่งและสนุกกับการทำงาน จนลืมเธอและเรื่องราวมากมายที่ค้างคาเอาไว้ มันไม่ได้สูญหายไปจากความทรงจำ แต่ภาพในอดีตมันจะผุดขึ้นมาเองให้คิดถึงเมื่อจิตใจครวญหาความรัก ราวกับเป็นชนวนระเบิดที่รอประทุขึ้นมาใหม่อีกครั้ง.........ชนวนแห่งหัวใจ

ผมได้เจอจดหมายกว่า๑๐ฉบับที่เจี๊ยบเขียนถึงผม โดยจดหมายเหล่านี้เป็นช่วงที่ผมเบื่อหน่ายกับการรอคอยจดหมายและไม่ให้ความสำคัญกับจดหมายเธออีกแล้ว หลังจากที่เธอมีแค่ความเป็นห่วงที่เราเลิกกัน.....แบบซ้ำซ้ำซากซาก จดหมายเหล่านี้มันเลยค้างอยู่ในกล่องจดหมายใต้หอพักมานาน ผมได้แวะเข้าไปเอามันก่อนจะกลับลงมากรุงเทพฯตอนที่เรียนจบและยัดมันเข้าไปในกล่องหนังสือ ก่อนที่ผมจะรีบเก็บของเพื่อรีบไปให้ทันรถไฟเที่ยวกลับกรุงเทพฯเย็นวันนั้น