เริ่มจากแค้น สุดท้ายแสนรัก

"คุณครับ!! นี่มันมากเงินที่ผมหาได้เลยนะ"
"แล้วนายก่อหนี้ตั้งแต่แรกทำไมล่ะ ที่บอกว่าจะไม่หนีไปไหน เสแสร้งทำเป็นคนดีสินะ"ปัถย์น้ำเสียงเย้ยหยัน
"..." หนูนิดน้ำตารื้นคลอเบ้าตา
"จะร้องไห้อีกแล้วเหรอ ฮะ!! อย่าร้อง ฉัน...ไม่อยากเห็นน้ำตาไร้ค่าของนาย" ว่าแล้วร่างสูงก็เดินจากไปอย่างเร็ว มาหยุดตรงที่อิทธิจอดรถรออยู่ หันหลังมองหนูนิดว่าไม่ยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว
ร่างสูงฉุนเฉียวเตะขวดน้ำ ถุงขยะข้างทางกระจุย หันไปตะคอกใส่อิทธิ์
"ไอ้อิท ยิ่งฉันทำไม่ดีกับเขามากเท่าไหร่ ทำไมฉันยิ่งเจ็บวะ!!"
"โถ่โว้ย!!" ร่างสูงเมื่อเดินหนีจากคนตัวเล็ก พอลับสายตาแล้วในใจรู้สึกไม่ดีที่ได้ทำแย่ๆแบบนั้นกับเขา ยิ่งทำแย่ๆ แต่ตนกลับยิ่งเสียใจ